Wilfredo Camacho

Wilfredo Camacho
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1935
Quillacollo

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
?-1957Bata Cochabamba
1957–1963Municipal La Paz
1963–1964Ferro Carril Oeste22(1)
1964Once Caldas
1965–1967Municipal La Paz
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
 Boliwia

Wilfredo Camacho (ur. 21 czerwca 1935) – piłkarz boliwijski, defensywny pomocnik. Później trener.

Piłkarz

Urodzony w Quillacollo Camacho w 1957 roku przeszedł z klubu Bata Cochabamba do klubu Municipal La Paz i wziął udział w eliminacjach do finałów mistrzostw świata w 1958 roku. Camacho zagrał w czterech meczach – dwóch z Argentyną i dwóch z Chile.

Wziął udział w turnieju Copa América 1959, gdzie Boliwia zajęła ostatnie, siódme miejsce. Camacho zagrał w sześciu meczach – z Urugwajem, Argentyną, Paragwajem, Brazylią, Chile i Peru.

Latem 1961 roku wziął udział w eliminacjach do finałów mistrzostw świata w 1962 roku. Camacho zagrał w obu meczach z Urugwajem.

Razem z klubem Municipal w 1961 roku zdobył mistrzostwo Boliwii, dzięki czemu wziął udział w turnieju Copa Libertadores 1962. Municipal zajął w grupie ostatnie, trzecie miejsce i odpadł. Jednym z dwóch rywali klubu był brazylijski klub Santos FC, gdzie grał król futbolu Pelé.

Jako piłkarz klubu Municipal wziął udział w turnieju Copa América 1963, gdzie Boliwia zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Camacho zagrał we wszystkich sześciu meczach – z Ekwadorem (zdobył bramkę), Kolumbią, Peru (zdobył bramkę), Paragwajem, Argentyną (zdobył bramkę) i Brazylią (zdobył bramkę). Jako zdobywca czterech bramek był w turnieju drugim pod względem skuteczności reprezentantem Boliwii – lepszy od niego był tylko Máximo Alcócer.

Po mistrzostwach kontynentalnych razem z Ramiro Blacuttem przeniósł się do argentyńskiego klubu Ferro Carril Oeste, w którym rozegrał 22 mecze i zdobył 1 bramkę. W 1964 roku grał w kolumbijskim klubie Once Caldas.

W 1965 roku wrócił do ojczyzny, gdzie pomógł klubowi Municipal zdobyć tytuł mistrza Boliwii. Sukces ten pozwolił na udział w turnieju Copa Libertadores 1966, gdzie Municipal zajął 4. miejsce w 6 zespołowej grupie.

Jako gracz klubu Municipal wziął udział w turnieju Copa América 1967, gdzie Boliwia zajęła ostatnie, szóste miejsce. Camacho zagrał w trzech meczach – z Urugwajem, Wenezuelą i Chile.

Camacho słynął z niezwykle twardej gry.

Trener

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Camacho został trenerem – pracował w klubie Club The Strongest podczas międzynarodowego turnieju Copa Simón Bolívar 1976[1], a w 1983 roku doprowadził klub Club Bolívar do tytułu mistrza Boliwii.

Jako trener Camacho prowadził reprezentację Boliwii podczas turnieju Copa América 1983. Drużyna Camacho zajęła ostatnie, 3. miejsce w grupie trzeciej i odpadła z rozgrywek, remisując 2 mecze (1:1 na własnym boisku z Peru i 2:2 z Kolumbią na wyjeździe) oraz przegrywając dwa mecze (0:1 z Kolumbią u siebie i 1:2 z Peru na wyjeździe).

Kierował reprezentacją narodową podczas eliminacji do finałów mistrzostw świata w 1986 roku, gdzie Boliwia zajęła w swej grupie ostatnie, trzecie miejsce. Kierowany przez Camacho zespół rozegrał 4 mecze – 2 zremisował (1:1 u siebie z Paragwajem i 1:1 na wyjeździe z Brazylią) oraz 2 przegrał (0:2 u siebie z Brazylią i 0:3 na wyjeździe z Paragwajem).

Był trenerem reprezentacji podczas eliminacji do finałów mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Boliwia zajęła w grupie drugie miejsce, co nie wystarczyło do awansu. Drużyna Camacho wygrała 3 mecze (2:1 u siebie z Peru, 2:1 u siebie z Urugwajem i 2:1 na wyjeździe z Peru) i 1 przegrała (0:2 na wyjeździe z Urugwajem). Walkę o awans do włoskich finałów Boliwia przegrała z Urugwajem jedynie z powodu gorszego bilansu bramkowego.

Camacho pracował także w klubach 31 de Octubre La Paz, Club Always Ready, Chaco Petrolero La Paz, Bata Cochabamba, Magisterio Sucre oraz Universitario Sucre.

Bibliografia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.