Wilfrid Stinissen

Wilfrid Stinissen (ur. 10 stycznia 1927 w Antwerpii, zm. 30 listopada 2013 w Norraby) – belgijski karmelita bosy, doktor filozofii.

Pochodził z głęboko wierzącej rodziny. W wieku 16 lat wstąpił do karmelitów bosych w Brugii. W 1951 roku przyjął święcenia kapłańskie.

W 1958 roku obronił doktorat z filozofii na Katolickim Uniwersytecie w Lowanium (Louvain) z dzieła Arystotelesa pt. Etyka nikomachejska.

W 1967 roku wraz z trzema współbraćmi w Norraby, w Szwecji, utworzył nową fundację, a od 1981 roku był przeorem tamtejszej wspólnoty. Zajmował się przede wszystkim teologią duchowości karmelitańskiej oraz Modlitwą Jezusową[1].

Zmarł 30 listopada 2013 w Norraby po krótkiej chorobie[2][3].

Twórczość

Na język polski przełożone zostały między innymi następujące prace:

  • Wędrówka wewnętrzna śladem św. Teresy z Avili. W drodze, 1985, ISBN 83-7033-317-6.
  • Droga modlitwy wewnętrznej. Wydawnictwo „M”, 1994, ISBN 978-83-86106-82-0.
  • Chleb, który łamiemy. Hlondianum, 1995, ISBN 83-85203-20-6.
  • Wieczność pośrodku czasu. W drodze, 1997, ISBN 837033-143-2.
  • Imię Jezus jest w Tobie. O modlitwie nieustannej. W drodze, 1998, ISBN 83-7033-448-2.
  • Ani joga, ani zen. Chrześcijańska medytacja głębi. W drodze, 2000, ISBN 83-7033-247-1.
  • Słowo jest blisko Ciebie. W drodze, 2001, ISBN 83-7033-390-7.
  • Terapia duchowa. W drodze, 2001, ISBN 83-7033-341-9.
  • Ja nie umieram – wstępuję w życie. W drodze, 2002, ISBN 83-7033-441-5.
  • Panie, naucz nas modlić się. Ku modlitwie milczenia. W drodze, 2003
  • Noc jest mi światłem. Św. Jan od Krzyża na nowo odczytany. Wyd. Karmelitów Bosych, 2004, ISBN 83-7305-110-4.
  • Słyszysz szum wiatru? W drodze, 2004, ISBN 83-7033-493-8.
  • Spowiedź. Sakrament odpuszczenia grzechów. W drodze, 2010, ISBN 978-83-7033-735-3.
  • Ukryci w miłości. Podręcznik życia karmelitańskiego. Wyd. Karmelitów Bosych, 2013, ISBN 978-83-7604-285-5.

Przypisy

  1. ↑ Wilfrid Stinissen na stronie wydawnictwa W Drodze (pol.). wdrodze.pl. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  2. ↑ Jacob Zetterman: Wilfrid Stinissen är död (szw.). dagen.se, 2013-12-01. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  3. ↑ Wilfrid Stinissen har avlidit (szw.). varldenidag.se, 2013-11-30. [dostęp 2013-12-05].