Wilga złotogrzbieta

Wilga złotogrzbieta
Oriolus xanthornus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wilgowate

Podrodzina

wilgi

Rodzaj

Oriolus

Gatunek

wilga złotogrzbieta

Synonimy
  • Coracias Xanthornus Linnaeus, 1758[2]
Podgatunki
  • O. x. xanthornus (Linnaeus, 1758)
  • O. x. maderaspatanus Franklin, 1831
  • O. x. ceylonensis Bonaparte, 1850
  • O. x. reubeni Abdulali, 1977
  • O. x. tanakae Kuroda, N 1925
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg

Wilga złotogrzbieta[4] (Oriolus xanthornus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae), zamieszkujący południową i południowo-wschodnią Azję. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

Wyróżniono kilka podgatunków O. xanthornus[5][6][2]:

  • O. xanthornus xanthornus – wilga złotogrzbieta – północne Indie do północnego Półwyspu Malajskiego i Indochin.
  • O. xanthornus maderaspatanus – wilga hinduska – środkowe i południowe Indie.
  • O. xanthornus ceylonensis – Sri Lanka.
  • O. xanthornus reubeni – Andamany.
  • O. xanthornus tanakae – północno-wschodnie Borneo.

Występowanie

Środowiskiem naturalnym wilgi złotogrzbietej są otwarte tereny leśne i rolnicze. Występuje niemal w całej Azji południowej i południowo-wschodniej: Bangladeszu, Bhutanie, Kambodży, południowych Chinach, Indiach, Indonezji, Laosie, Malezji, Mjanmie, Nepalu, Sri Lance, Tajlandii i Wietnamie.

Cechy gatunku

Długość ciała około 25 cm; masa ciała 46–79 g[7].

Upierzenie samca jaskrawe, koloru żółtego z czarną częścią skrzydeł i ogona. Samica jest nieco ciemniejsza z zielonkawym brzuchem. Obydwie płcie charakteryzuje czarna głowa i „śliniak”. Młode osobniki są podobne do samic, różnią się od nich jedynie cętkami na brzuchu i jaśniejszą głową.

Wilga złotogrzbieta jest gatunkiem płochliwym. Nawet samce są trudne do zaobserwowania w koronach drzew wśród liści.

Gniazdo wilgi złotogrzbietej

Lęgi

Gniazdo zbudowane z traw, liści i kory zawieszone jest na drzewie około 10 metrów nad ziemią między gałęziami i z dala od pnia. Samica składa najczęściej 2 jaja.

Pożywienie

Wilga złotogrzbieta żywi się głównie owadami, gąsienicami, a także owocami (zwłaszcza figami).

Status

IUCN uznaje wilgę złotogrzbietą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3][8].

Przypisy

  1. ↑ Oriolus xanthornus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ a b Black-hooded Oriole (Oriolus xanthornus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
  3. ↑ a b Oriolus xanthornus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Oriolinae Vigors, 1825 - wilgi (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-06].
  5. ↑ Wilga złotogrzbieta (Oriolus xanthornus). Avibase. [dostęp 2010-01-01]. (ang.).
  6. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Orioles, drongos, fantails. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
  7. ↑ Black-hooded Oriole Oriolus xanthornus. [w:] Oiseaux.net [on-line]. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
  8. ↑ Species factsheet: Oriolus xanthornus. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie