Wilhelm (książę Jülich i Geldrii)

Wilhelm
książę Geldrii
Okres	od 1371 do 1402
Poprzednik	Renald III
Następca	Renald IV
książę Jülich (jako Wilhelm III)
Okres	od 1393 do 1402
Poprzednik	Wilhelm II
Następca	Renald
Dane biograficzne
Data urodzenia	1363 lub 1364
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1402 Arnhem
Miejsce spoczynku	kościół kartuzów w Arnhem
Ojciec	Wilhelm II
Matka	Maria z Geldrii
Żona	Katarzyna z Bawarii od 1379 do 1400

Wilhelm (ur. w 1363 lub 1364, zm. 16 lutego 1402 w Arnhem) – książę Geldrii i hrabia Zutphen od 1371, książę Jülich od 1393.

Życiorys

Wilhelm był starszym synem księcia Jülich Wilhelma II oraz Marii, córki księcia Geldrii Renalda II. W 1371 r. zmarli bezpotomnie obaj bracia jego matki, Edward i Renald III i Wilhelm został dziedzicem księstwa geldryjskiego. Jego następstwo zatwierdził w 1372 r. cesarz Karol IV Luksemburski, a regentem w Geldrii (wobec małoletności Wilhelma) został jego ojciec.

Swoje roszczenia do księstwa Geldrii zgłosiła jednak także siostra matki Wilhelma, Mechtylda. Rozpoczęła się wojna, która stanowiła zarazem kontynuację rywalizacji dwóch stronnictw politycznych w księstwie: mieszczańskiego (wspierającego Wilhelma) i szlacheckiego. Zakończyła się dopiero po objęciu osobistych rządów przez Wilhelma (którego władzę jeszcze raz potwierdził cesarz) w 1377 r. W 1379 r. Wilhelm poślubił Katarzynę, córkę księcia Bawarii-Straubing i hrabiego Holandii Albrechta I, który wsparł go w zmaganiach w Geldrii (Katarzyna była także byłą narzeczoną zmarłego księcia Geldrii Edwarda).

Wilhelm miał awanturniczy charakter. Kilkukrotnie uczestniczył w wojnach prowadzonych przez zakon krzyżacki, wyprawił się także przeciwko piratom północnoafrykańskim. W 1386 r. rozpoczął wojnę z Brabancją. To wywołało wielką wyprawę francusko-burgundzką przeciwko ojcu Wilhelma, księciu Jülich, którego podejrzewano o nakłanianie syna do wystąpień przeciwko Brabancji.

W 1393 r. zmarł ojciec Wilhelma i ten odziedziczył także księstwo Jülich. W kolejnych latach Wilhelm kolejno zakończył liczne prowadzone konflikty z sąsiadami, m.in. w 1399 zawarł pokój z Brabancją. Zaczął wówczas odgrywać znaczniejszą rolę w sprawach ogólnoniemieckich, popierając tracącego wówczas tron niemiecki króla Wacława IV Luksemburskiego – m.in. blokując drogi do Akwizgranu zapobiegł w 1400 koronacji królewskiej jego konkurenta Ruprechta Wittelsbacha. Wspierał także księcia orleańskiego Ludwika w jego walce z Burgundczykami i Anglikami.

Nie pozostawił po sobie żadnych żyjących potomków, w związku z czym trony książęce w Geldrii i Jülich objął jego młodszy brat, Renald. Został pochowany w kościele kartuzów w Arnhem.

Bibliografia

• Heinrich Neu: Geldern, Grafen und Herzöge von. W: Neue Deutsche Biographie. T. 6. Berlin: Duncker & Humblot, 1964, s. 171. [dostęp 2016-03-13].
• Pieter Lodewijk Muller: Wilhelm, Herzog von Geldern und Jülich. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 43. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1898, s. 79–81. [dostęp 2016-03-13].
• Wilhelm, Herzog von Geldern (1381-1402), als W. III. Herzog von Jülich (1393-1402). W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-03-13].
• Wilhelm III. (VIII) Herzog v.Jülich u. Geldern Graf v.Zütphen. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-03-13].