Wilhelm Antoni Delfaut

Błogosławiony
Wilhelm Antoni Delfaut (SJ)
Guillaume-Antoine Delfaut
prezbiter i męczennik
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1733
Daglan

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Wilhelm Antoni Delfaut SJ, (fra.) Guillaume-Antoine Delfaut (ur. 5 kwietnia 1733 w Daglan, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu francuskiej rewolucji[1][2][3].

Życiorys

Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił 21 października 1752 w Tuluzie[3][4]. Studia teologiczne rozpoczął w 1761 w Tournon[4]. Po kasacie zakonu, w 1762 roku powrócił do diecezji, w której się urodził i kontynuował studia w seminarium diecezjalnym[3]. W dwa lata później przyjął święcenia kapłańskie i podjął działalność dydaktyczną w Sarlat-la-Canéda[3][5]. Od 1789 roku zasiadał w Stanach Generalnych, gdzie reprezentował diecezję[3][5]. Był autorem opublikowanych pism polemicznych, a także listu otwartego, w którym poddał krytyce ruch antykatolicki[3][5]. W styczniu 1791odmówił złożenia przysięgi konstytucyjnej i opublikował antyrewolucyjne oświadczenie[4][5]. Aresztowany został 10 sierpnia u eudystów[a][3][5]. Był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych i jednym z zamordowanych w klasztorze karmelitów 2 września 1792 roku[2][6].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[1].

Wilhelm Antoni Delfaut znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[1][7].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Zobacz informacje o zakonie „Jezusa i Maryi” (Congrégation de Jésus et Marie (fra.)) zawarte w artykule poświęconym jego założycielowi Janowi Eudesowi.

Przypisy

  1. ↑ a b c Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d'Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni. [dostęp 2011-03-02]. (wł.).
  2. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f g Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 328. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b c Den salige Vilhelm (Guilleaume) Antonius Delfaud (1733-1792). [dostęp 2011-03-02]. (norw.).
  5. ↑ a b c d e William Anthony Delfaud -Męczennik podczas rewolucji francuskiej. [dostęp 2011-03-02].
  6. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 326. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników – ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2011-03-02].

Media użyte na tej stronie

Guillaume-Antoine Delfaud.jpg
Guillaume-Antoine Delfaud