Wilhelm Billig
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
  | |
Wilhelm Billig, ps. „Stefan” (ur. 30 czerwca 1906 w Kolbuszowej, zm. 5 sierpnia 1985 w Warszawie) – polski inżynier i działacz państwowy, wiceminister poczt i telegrafów (1951–1955) oraz łączności (1955–1956).
Syn Eliasza. Od 1929 do 1938 należał do KPP. W latach 1933-1939 był więziony. Od 1941 do 1944 należał do WKP(b), od 1944 do 1948 do PPR, od 1948 do PZPR.
W latach 40. Polski Ludowej był dyrektorem Polskiego Radia[1]. W latach 1951–1956 pełnił obowiązki podsekretarza stanu w Ministerstwie Poczt i Telegrafów, następnie Ministerstwie Łączności. W latach 1956–1968 był pełnomocnikiem rządu ds. wykorzystania energii jądrowej. W związku z antysemicką kampanią marcową odwołany ze stanowiska.
Uchwałą KRN z 3 stycznia 1945 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W 1964 otrzymał Order Sztandaru Pracy I klasy[3].
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 4DII-2-9)[4].
Przypisy
- ↑ Nawojka Cieślińska-Lobkowicz: Wilhelm Billig. wyborcza.pl, 2006-12-06. [dostęp 2018-01-28].
- ↑ Lista osób odznaczonych M.P. z 1945 r. nr 5, poz. Lista osób odznaczonych
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20 lipca 1964.
- ↑ Lista pochowanych. Wilhelm Billig. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
Bibliografia
- Łukasz Kamiński, Grzegorz Majchrzak, Wczoraj figura, dzisiaj figurant, Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej, nr 1-2/2005, s. 98-102 (notka w przypisie na stronie 100)
- Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Wilhelm Billig. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-01-28].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Logotyp Polskiego Radia SA, wersja z 2017 roku
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Wilhelma Billiga na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach