Wilhelm Burgdorf
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 14 lutego 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 maja 1945 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1914–1945 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() |
Wilhelm Burgdorf (ur. 14 lutego 1895 w Fürstenwalde/Spree, zm. 1 maja 1945 w Berlinie) – niemiecki generał, dowódca i oficer sztabowy Wehrmachtu podczas II wojny światowej. Pod koniec wojny był jednym z najbliższych współpracowników Adolfa Hitlera. Odznaczony Krzyżem Rycerskim[1].
Kariera wojskowa
Burgdorf wstąpił w szeregi Armii Cesarstwa Niemieckiego w chwili wybuchu I wojny światowej. Od 1915 roku służył jako oficer w 12. pułku grenadierów. W okresie międzywojennym był w Reichswehrze, a potem Wehrmachcie. W 1930 roku awansował do stopnia kapitana. W 1935 roku został instruktorem taktyki w Akademii Wojskowej w Dreźnie. Dwa lata później w randze majora został adiutantem w sztabie IX Korpusu. W 1938 roku został awansowany do stopnia podpułkownika. Następnie służył jako dowódca 529. pułku piechoty od maja 1940 do kwietnia 1942 roku. W maju 1942 roku został zastępcą szefa działu kadr OKH. W październiku 1944 roku został mianowany jego szefem. Zajmował to stanowisko aż do śmierci.
Rola w zgładzeniu Erwina Rommla
Od października 1944 roku Burgdorf był także adiutantem Adolfa Hitlera. W ramach swojej funkcji odegrał kluczową rolę w samobójstwie Erwina Rommla, który był zamieszany w zamach 20 lipca. Hitler uznał, że postawienie feldmarszałka przed Sądem Ludowym spowodowałoby skandal w Niemczech i nakazał wyeliminować go w cichy sposób.
14 października 1944 roku Burgdorf, w towarzystwie gen. Ernsta Maisela, przybył do domu Rommla. Wykonując instrukcje feldmarszałka Wilhelma Keitla, zaoferował mu wybór między samobójstwem i pogrzebem państwowym oraz immunitetem dla jego rodziny i podwładnych lub procesem o zdradę i haniebną śmiercią. Feldmarszałek przystał na to pierwsze i zażył podany mu przez Burgdorfa cyjanek potasu.
Ostatnie dni wojny
Podczas bitwy o Berlin Burgdorf dołączył do Hitlera, który schronił się wraz z innymi ludźmi ze swojego najbliższego otoczenia w bunkrze pod ogrodem Kancelarii Rzeszy. Wiele działań Burgdorfa w Berlinie w tym czasie zostało udokumentowanych przez pisma Gerhardta Boldta, niemieckiego żołnierza, który napisał o swoich doświadczeniach w bunkrze Hitlera.
28 kwietnia, kiedy wyszło na jaw, że Heinrich Himmler próbował negocjować oddanie się w ręce aliantów poprzez hrabiego Folke Bernadotte, Burgdorf został członkiem ustanowionego przez Hitlera sądu wojskowego, w skład którego weszli także Hans Krebs, Johann Rattenhuber oraz Wilhelm Mohnke, mającego osądzić Hermanna Fegeleina.
29 kwietnia Burgdorf, Krebs, Joseph Goebbels i Martin Bormann byli świadkami sporządzenia przez Hitlera testamentu i złożyli na nim swe podpisy. W nocy z 1 na 2 maja, po wcześniejszych samobójstwach Hitlera i Goebbelsa, Burgdorf i Krebs również pozbawili się życia.
Przypisy
- ↑ Burgdorf, Wilhelm - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-19] .
Bibliografia
- Lehrer, Steven (2006). The Reich Chancellery and Führerbunker Complex: An Illustrated History of the Seat of the Nazi Regime. McFarland. pp. 214. ISBN 0-7864-2393-5. http://books.google.com/books?id=i9GIAQAACAAJ&dq=lehrer+chancellery&ei=g_CpSeeyIIzSlQSm7qWVBA.
- Lehrer, Steven (2002). Hitler Sites: A City-by-city Guidebook (Austria, Germany, France, United States). McFarland. pp. 224. ISBN 0-7864-1045-0. http://books.google.com/books?id=pAZoAAAAMAAJ&q=hitler+sites&dq=hitler+sites&ei=6vitSe2QJpXSlQTv24iYBQ&pgis=1.
- Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
- Lexikon der Wehrmacht. Personenregister. Burgdorf, Wilhelm. [2] This website is maintained by Volksbund Deutscher Kriegsgräberfürsorge e.V., a non-governmental charity that cares for German World War II military graves and the remains of Hitler's soldiers, both in Germany and in other parts of the world. See Hitler Sites: A City-by-city Guidebook (Austria, Germany, France, United States) for further detail.
Media użyte na tej stronie
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (III Rzesza).
Autor:
- Rank_insignia_of_General_of_the_Wehrmacht.svg: F l a n k e r
- derivative work: Hoodinski (talk)
Rang insignia of the German Wehrmacht, here shoulder strap “General of the branch” Heer to 1945.