Wilhelm Frankl
.svg) | Ten artykuł od 2022-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| 20 zwycięstw | |
 Wilhelm Frankl | |
 Leutnant | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 1917 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1917 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca Jagdstaffel 4 |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Wilhelm Frankl (ur. 20 grudnia 1893 w Hamburgu, zm. 8 kwietnia 1917 w okolicach Vitry-Sailly we Francji) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte pochodzenia żydowskiego z 20 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej.
Informacje ogólne
Wilhelm Frankl był synem żydowskiego kupca z Hamburga. Po zdaniu egzaminu dojrzałości zapisał się do słynnej szkoły lotniczej w Johannisthal pod Berlinem prowadzonej przez pierwszą niemiecką kobietę lotnika Amelie Beese. Tamże 20 lipca 1913 roku uzyskał licencję pilota z numerem 490.
Na początku wojny zgłosił się na ochotnika do lotnictwa. Służył w jednostce rozpoznawczej FFA 40 zajmując się między innymi szkoleniem pilotów. 10 maja 1915 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo powietrzne nad samolotem Vosin. Było to jedno z pierwszych zwycięstw powietrznych. Został za to odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. Po utworzeniu KEK Vaux Wilhelm Frankl został jednym z jej pilotów. Latając na samolotach Fokker E.II i Fokker E.III odniósł w jednostce 8 zwycięstw powietrznych. W maju 1916 roku został odznaczony Orderem Rodu Hohenzollernów, a 12 sierpnia 1916 roku najwyższym odznaczeniem wojskowym Prus Orderem Pour le Mérite.
Po utworzeniu eskadry myśliwskiej Jagdstaffel 4 Wilhelm Frankl został jednym z czołowych jej pilotów, a 14 grudnia 1916 roku został mianowany jej dowódcą. Obowiązki dowódcy pełnił do dnia swojej śmierci. 8 kwietnia 1917 roku w czasie walki z samolotami Bristol, prawdopodobnie z 48 Eskadry Royal Flying Corps, pilotowany przez niego Albatros D.III uległ awarii i runął na ziemię w okolicach Vitry-Sailly we Francji. Wilhelm Frankl z honorami został pochowany na berlińskim cmentarzu Charlottenburg.
W 1973 roku niemiecki 74 dywizjon Luftwaffe został nazwany jego imieniem.
Odznaczenia
- Pour le Mérite – 12 sierpnia 1916
- Królewski Order Rodu Hohenzollernów – maj 1916
- Krzyż Żelazny I Klasy
- Krzyż Żelazny II Klasy
Bibliografia
- Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.)
- Greg VanWyngarden: Early German Aces of World War I. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2006, s. 96. ISBN 1-84176-997-5. (ang.)
Linki zewnętrzne
- The Aerodrome: Wilhelm Frankl (lista zwycięstw) (ang.). [dostęp 2009-03-11].
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Rank_insignia_of_Generalmajor_of_the_Wehrmacht.svg: F l a n k e r
- derivative work: Hoodinski (talk)
- translation en, ru, de by HHubi
Rank insignia of the German Kaiserreich 1871 until 1918, here shoulder strap of the Imperial-German Army: four parallel double plate-braids (with angular cross-pattern in black) white "Second lieutenant (OF-1b), on black padding indicating the corps colour of the engineer troops.
Baretka pruskiego Królewskiego Orderu Rodu Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze.
(Königlicher Hausorden von Hohenzollern mit Schwertern am Kriegsband)
Baretka: Krzyż Żelazny - I Klasy (1813)-1914-1918 (Prusy).
Leutnant Wilhelm Frankl, Jagdflieger an der Westfront
Baretka pruskiego Orderu Pour le Mérite.