Wilhelm Góra
![]() Wilhelm Góra (w walce o piłkę) w barwach Cracovii w meczu ze Śmigłym Wilno, 11 września 1938 r. | |||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Wilhelm Antoni Góra | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 stycznia 1916 Bytom | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 21 maja 1975 Duisburg | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | pomocnik | ||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
|
Wilhelm Antoni Góra (ur. 18 stycznia 1916 w Bytomiu, zm. 21 maja 1975 w Duisburgu) – polski piłkarz, pomocnik, sporadycznie napastnik. Uczestnik IO 36 i MŚ 1938.
Życiorys
Dorastał na Szarleju (dzisiejsze Piekary Śląskie), karierę piłkarską rozpoczął w miejscowym Strzelcu, a kontynuował w Pogoni Katowice. W lidze debiutował w krakowskiej Cracovii. W barwach popularnych Pasów rozegrał 134 spotkania, a w 1937 świętował tytuł mistrza Polski.
W reprezentacji Polski zadebiutował 15 września 1935 w meczu z Łotwą. Na swoim koncie zgromadził 16 występów w kadrze. Przed wybuchem II wojny światowej miał pewne miejsce w reprezentacji, brał udział w najsłynniejszych meczach tego okresu – z Brazylią na MŚ 1938 i ostatnim przedwojennym spotkaniu Polaków, z Węgrami[1].
W czasie wojny został wciągnięty na volkslistę i mógł kontynuować karierę piłkarską. Występował w krakowskim DTSG. Po powołaniu do Wehrmachtu trafił na front we Włoszech, gdzie dostał się do alianckiej niewoli, a następnie wstąpił do 2 Korpusu Polskiego. W 1946 przyjechał do Szczecina. Został aresztowany przez Rosjan. Zbiegł z więzienia. W tym samym roku osiedlił się w miejscowości Homberg koło Kassel, gdzie posiadał restaurację[1].
Przypisy
- ↑ a b Wryk 2015 ↓, s. 243.
Bibliografia
- „Górnoślązacy w polskiej i niemieckiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej – wczoraj i dziś. Sport i polityka na Górnym Śląsku w XX wieku”, wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Haus der Deutsch-Polnischen Zusammenarbeit, Gliwice-Opole 2006 (ISBN 83-60470-02-2)
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 243. ISBN 978-83-64864-22-3.
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Brak danych, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mecz piłki nożnej WKS Śmigły Wilno - Cracovia w Wilnie (1:3). Fragment meczu. Widoczni piłkarze Cracovii Wilhelm Góra, bramakrz Andrzej Radwański.