Wilhelm Kliszcz

Wilhelm Kliszcz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1874
Brzóza Królewska

Data śmierci

1940

Przyczyna śmierci

zbrodnia katyńska

Miejsce spoczynku

Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni

Zawód, zajęcie

sędzia

Narodowość

polska

Uczelnia

Uniwersytet Franciszkański we Lwowie

Wyznanie

rzymsko-katolickie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wilhelm Aleksander Wincenty Kliszcz[1] (ur. 23 listopada 1874 w Brzózie Królewskiej, zm. 1940 w Kijowie) – polski sędzia, notariusz, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Wilhelma (w latach 80. XIX wieku zarządcy dóbr w Pomorzanach[2]) i Otylii z domu Gebauer. Uczęszczał do C. K. Gimnazjum Lwowskiego im. Franciszka Józefa[3][4]. Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby sądowniczej. Egzamin sędziowski złożył 5 maja 1902, a przysięgę sędziowską 24 maja tego roku.

Pełnił funkcję wiceprezesa Sądu Okręgowego we Lwowie. W tym czasie był jednocześnie przewodniczącym okręgowej komisji wyborczej nr 51 we Lwowie[5][6]. Był zastępcą członka zarządu oddziału lwowskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP[7]. Od 1934 piastował stanowisko notariusza w Rudkach[8].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 71/2-79 oznaczony numerem 1323, dosłownie określony jako Wilhelm Klisz)[9]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Wilhelm Kliszcz miał dzieci[10].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wilhelm Aleksander Wincenty Kliszcz. worldvitalrecords.com. [dostęp 2015-01-20].
  2. ↑ Sprawy Towarzystwa. „Sylwan”, s. 166, Nr 5 / 1886. Małopolskie Towarzystwo Leśne i Spółdzielnia Leśników. 
  3. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Lwowskiego Gimnazyum im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1890. Lwów: Fundusz Naukowy, 1893, s. 102.
  4. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1893. Lwów: Fundusz Naukowy, 1890, s. 83.
  5. ↑ Protesty wyborcze. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 281 z 5 grudnia 1930. 
  6. ↑ Protesty wyborcze. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 288 z 14 grudnia 1930. 
  7. ↑ Skład zarządów oddziałów i kół. W: Sprawozdanie zarządu głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1931-32. Warszawa: 1931, s. 14.
  8. ↑ Wykaz notariuszów Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na dzień 1 października 1938 r.. Warszawa: Izby Notarialne Rzeczypospolitej Polskiej, 1938, s. 14.
  9. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 40. [dostęp 2014-10-27].
  10. ↑ Wilhelm Kliszcz z dziećmi. foto.karta.org.pl. [dostęp 2015-01-20].
  11. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za zasługi na polu administracji sądowej i wymiaru sprawiedliwości”.
  12. ↑ Dekoracja odznaczonych sędziów. „Gazeta Lwowska”, s. 8, Nr 92 z 3 kwietnia 1933. 
  13. ↑ Odznaczenie zasłużonych pracowników. „Czasopismo Sędziowskie”, s. 81, Nr 2 – marzec-kwiecień 1933. Oddział Lwowskie Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej. 

Media użyte na tej stronie

Wilhelm Kliszcz.jpg
1918-1939, Polska.Sędzia Wilhelm Kliszcz.Fot. NN, zbiory Ośrodka KARTA