Wilhelm Lehmbruck

Wilhelm Lehmbruck
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1881 Duisburg
Data i miejsce śmierci	25 marca 1919 Berlin
Narodowość	Niemiec
Dziedzina sztuki	rzeźba
Epoka	Ekspresjonizm
Muzeum artysty	Muzeum Wilhelma Lehmbrucka w Duisburgu
Ważne dzieła
Upadły

Wilhelm Lehmbruck (ur. 4 stycznia 1881 w Duisburgu, zm. 25 marca 1919 w Berlinie) – niemiecki rzeźbiarz. Tworzył w stylu ekspresjonistycznym pod wpływem Auguste'a Rodina oraz Aleksandra Archipienki i Constantina Brâncuși^[1].

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny górniczej^[2][3]. W latach 1895-1899 uczył się w nieistniejącej już szkole rzemiemiosła artystycznego (Kunstgewerbeschule) w Düsseldorfie^[3]. Naukę kontynuował od 1901 w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych^[3]. Sporo podróżował^[3]. W latach 1910-1914 mieszkał w Paryżu^[1], gdzie utrzymywał kontakt z Rodinem, Archipienką, Brâncușim, Henri Matissem, Artistidem Maillolem i Amedeem Modiglianim^[3]. W 1915 został powołany do wojskowej służby pomocniczej w szpitalu wojskowym w Berlinie i zwolniony rok później ze względu na stan zdrowia^[3]. W latach 1917–1918 tworzył w Zurychu, a następnie wrócił do Berlina. Nawracające epizody depresji przyczyniły się do samobójstwa w 1919^[3].

Twórczość

W 1912 odniósł sukces na wystawie kolońskiej grupy artystycznej Sonderbund, a w 1913 uczestniczył w Armory Show w Nowym Jorku. W latach 1915–1916 na ogłoszony przez rodzinny Duisburg konkurs powstało jego słynne dzieło Upadły (Der Gestürzte), w którym wyraził cierpienie i bunt przeciw wojnie^[1].

Kolekcja rzeźb jest zebrana w Muzeum Wilhelma Lehmbrucka (Wilhelm Lehmbruck Museum) w Duisburgu^[2].

Prace

• Schlaf (1907),
• Stehende weibliche Figur (1910),
• Weiblicher Torso (Torso der Großen Stehenden) (1910),
• Klęcząca (Kniende – 1911)^[2],
• Sterbender Krieger^[1],
• Große Sinnende (1913),
• Upadły^[2] (Der Gestürzte – 1915−1916)^[1][3],
• Porträtkopf Fritz von Unruh (1918).

Przypisy