Wilhelm Philipp Schimper
Wilhelm Philipp Schimper (ur. 12 stycznia 1808, zm. 20 marca 1880) – niemiecko-francuski botanik.
Urodził się w Dossenheim-sur-Zinsel. Był ojcem Andreasa Franza Wilhelma Schimpera i kuzynem naturalisty Karla Friedricha Schimpera (1803-1867) oraz botanika Georga Heinricha Wilhelma Schimpera (1804-1878). Po ukończeniu uniwersytetu w Strasburgu został kustoszem Muzeum Historii Naturalnej w Strasburgu, został dyrektorem tego muzeum w 1839 roku. Od 1862 do 1879 był profesorem geologii i historii naturalnej na University of Strasbourg.
Schimper przysłużył się biologii głównie w specjalistycznej dziedzinie briologii i w paleobotanice. Podróżował po Europie kolekcjonując botaniczne egzemplarze. Jego najlepszą pracą była sześciotomowa Bryologia Europaea, która została opublikowana pomiędzy 1836 i 1855. Współautorem był Philipp Bruch. Opisywała każdy egzemplarz mszaka znany w XIX wieku w Europie.
Schimper miał także znaczący wkład w geologii. W 1874 zaproponował utworzenie podokresu w Trzeciorzędzie. Nazwał nowy okres Paleogenem. Opierał się przy tym na paleobotanicznych odkryciach z Paris Basin.
Bibliografia
- Wilhelm von Gümbel: Schimper, Wilhelm Philipp. Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 31. Duncker & Humblot, Leipzig 1890, S. 277–279.
Media użyte na tej stronie
Photograph of Wilhelm Philipp Schimper (1808–1880), geologist, botanist (bryologists), and paleobotanist.