Wilhelm Pieck

Wilhelm Pieck
Ilustracja
(c) Deutsche Fotothek‎, CC BY-SA 3.0 de

Wilhelm Pieck (1952)
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1876
Gubin, Królestwo Prus

Data i miejsce śmierci

7 września 1960
Berlin Wschodni

Prezydent Niemieckiej Republiki Demokratycznej
Okres

od 12 października 1949
do 7 września 1960

Przynależność polityczna

Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec

Poprzednik

Johannes Dieckmann (p.o)

Następca

Johannes Dieckmann (p.o)

Przewodniczący Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (wraz z Otto Grotewohlem)
Okres

od 1946
do 1950

Przynależność polityczna

Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec

Następca

Walter Ulbricht (jako sekretarz generalny KC SPJN)

podpis
Odznaczenia
Order Karola Marksa (NRD)
Dom w Gubinie przy ul. Różanej, w którym mieszkał Pieck (2012)
(c) Bundesarchiv, Bild 183-12958-0039 / CC-BY-SA 3.0
Brygantyna „Wilhelm Pieck” (1951)

Friedrich Wilhelm Reinhold Pieck (ur. 3 stycznia 1876 w Gubinie, zm. 7 września 1960 w Berlinie) – wschodnioniemiecki polityk i działacz społeczny, członek niemieckiego ruchu robotniczego, komunista.

Życiorys

W latach 1890–1894 był uczniem stolarskim. W 1895 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD). W 1906 wybrano go na sekretarza SPD w Bremie i członka rady miejskiej Bremy. W 1910 objął stanowisko sekretarza centralnego komitetu szkoleniowego SPD i szkoły partyjnej w Berlinie[1]. Po wybuchu I wojny światowej odwołano go z funkcji sekretarza i innych stanowisk w SPD z powodu pacyfistycznych poglądów. Jako członek grupy „Internationale” w Berlinie w 1915 został skazany za nielegalną działalność antywojenną. W 1916 był współzałożycielem Związku Spartakusa. W 1917 został aresztowany i wysłany na front zachodni, skąd uciekł i wrócił do Berlina. W 1918 przebywał w Holandii, gdzie wydawał antywojenne czasopismo „Der Kampf”.

Po powrocie do Niemiec w grudniu 1918 był jednym z założycieli Komunistycznej Partii Niemiec (KPD) i został wybrany na członka jej Komitetu Centralnego. 15 stycznia 1919 aresztowano go wraz z Karlem Liebknechtem i Różą Luksemburg; zdołał zbiec[2]. W 1921 był posłem do Landtagu Prus z ramienia KPD. W 1925 został kierownikiem biura organizacyjnego Komitetu Centralnego KPD, a w 1926 kierownikiem Okręgu KPD Berlin-Brandenburg. W 1928 wybrano go na posła do Reichstagu. W 1932 był rektorem Międzynarodowej Szkoły Leninowskiej w Moskwie.

Po aresztowaniu w 1933 Ernsta Thälmanna uciekł z Niemiec, a w 1935 został przywódcą emigracyjnej KP Niemiec oraz sekretarzem Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu) (IKKI), początkowo przebywał w Paryżu, a następnie w Moskwie. Uniknął represji w okresie „wielkiej czystki”. W 1943 był współzałożycielem Komitetu Narodowego „Wolne Niemcy” (Nationalkomitee Freies Deutschland – NKFD) w ZSRR, do którego należał m.in. feldmarszałek Friedrich Paulus[3].

W 1945 wrócił wraz z Armią Czerwoną do Niemiec. W 1946 wraz z Otto Grotewohlem był współzałożycielem Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec. W 1948 wybrano go na przewodniczącego prezydium Rady Ludowej Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Następnie, w 1949, został wybrany prezydentem Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD), powtórnie wybrano go w 1953 i 1957, funkcję tę pełnił do śmierci. Z racji sprawowanych funkcji mieszkał na partyjno-rządowym osiedlu kierownictwa NRD wokół Majakowskiring w Berlinie-Pankow. Pochowany na Cmentarzu Centralnym Friedrichsfelde w Berlinie.

Na jego cześć w latach 1961–1990 nazwa rodzinnego miasta była zmieniona na Wilhelm-Pieck-Stadt Guben. W 1976 Uniwersytet w Rostocku przemianowano na „Wilhelm-Pieck-Universität”. Na cześć Wilhelma Piecka został (jeszcze za jego życia) nazwany statek – był to jedyny w historii NRD żaglowiec pełnomorski, który zamierzano podarować na jego urodziny, lecz podarunku nie przyjął, uznając, iż jest on zbyt drogi. Brygantyna „Wilhelm Pieck” zwodowana w 1951 została przekazana pod zarząd „Stowarzyszenia Sport i Technika” (wschodnioniemiecki odpowiednik polskiej „Ligi Obrony Kraju”). Po zjednoczeniu Niemiec statek zmienił nazwę na „Greif” i port macierzysty na Greifswald. Przebudowany i zmodernizowany, pozostaje w służbie do dziś. Jego imieniem nazwano także m.in. VIII liceum w Katowicach.

Przypisy

  1. Bourrinet, Philippe. The Dutch and German Communist Left (1900–68). s. 55.
  2. Wolfe, Bertram D. w: „The Russian Revolution” Luxemburg s. 18 1967.
  3. Leonid Reschin: General von Seydlitz in sowj. Haft 1943–1955, s. 57, ISBN 3-8289-0389-4.

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-12958-0039, Segelschulschiff "Wilhelm Pieck".jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-12958-0039 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Segelschulschiff "Wilhelm Pieck" Segelschulschiff "Wilhelm Pieck" Die zukünftigen Kapitäne, Steuerleute und Maate unserer Handelsflotte werden auf der schmucken Zweimaster-Schonerbrigg "Wilhelm Pieck" in einem 10-wöchigen Lehrgang ausgebildet. Die Schüler, die aus allen Teilen der DDR kommen und der Interessengemeinschaft für Wassersport der Freien Deutschen Jugend angehören, lernen unter Anleitung des erfahrenen Kapitäns Weitendorf, der vier Offiziere und einer 10-köpfigen Stammannschaft mit grosser Begeisterung die Bedienung des Segelschiffes. Sie wissen, dass der Tag eines einheitlichen Deutschlands nicht mehr fern ist und freuen sich darauf, mit unseren Handelsschiffen alle Meere befahren zu können. Was sie gelernt haben, werden sie dann erst richtig beweisen können. UBz: Noch kreuzt die lernende Jugend mit ihrer Zweimaster-Schonerbrigg in der Ostsee, bald aber werden junge Kapitäne, Steuerleute, und Maate unsere ersten Handelsschiffe über den Atlantik und Stillen Ozean führen. Zentralbild-Sturm 27.12.1951
Budynek w którym mieszkał Wilhelm Pieck.JPG
Autor: Jurek281, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gubin, ul. Różana 5 - dom w którym mieszkał Wilhelm Pieck
Flag of the Chairman of the State Council of East Germany.svg
Sztandar Przewodniczącego Rady Państwa Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
Sozialistische Einheitspartei Deutschlands Logo.svg
Logo of the Socialist Unity Party of Germany
Goldenes Buch Seite 050 Signatur 02.jpg
Unterschrift (Ausschnitt aus Vorlage)
GDR Marks-order bar.png
Orders, decorations and medals of the German Democratic Republic until 1990, here "Order-Karl-Marks", order on bar.
Fotothek df ps 0000064 Bildnisse - Porträts ^ Politiker.jpg
(c) Deutsche Fotothek‎, CC BY-SA 3.0 de
Original image description from the Deutsche Fotothek
Porträt Wilhelm Pieck