Wilhelm Schmidt

Ten artykuł od 2022-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wilhelm Schmidt

Wilhelm Schmidt (ur. 16 lutego 1868 w Hörde (obecnie dzielnica Dortmundu), zm. 10 lutego 1954 we Fryburgu) – werbista. Był austriackim lingwistą, antropologiem i etnologiem. Na księdza katolickiego został wyświęcony w 1892. Studiował lingwistykę na uniwersytetach w Berlinie i Wiedniu. Główną pasja Schmidta była lingwistyka. Spędził wiele lat studiując języki w różnych częściach świata. Jego wczesne prace dotyczyły języków mon-khmerskich w Południowej Azji oraz języków Oceanii i Australii. Konkluzja jego studiów doprowadziła go do postawienia hipotezy o istnieniu szerszej rodziny języków austryckich, do których zaliczała się austronezyjska grupa języków. Schmidtowi udało się udowodnić, że języki mon-khmerskie mają wewnętrzne powiązania z innymi językami mórz południowych co było jednym z ważniejszych odkryć na polu lingwistyki. Zainspirowany dokonaniami Andrew Langa i jego teorią na temat pramonoteizmu uważał za pierwotną formę religii monoteizm. Źródłem pierwotnej religii było praobjawienie, pierwszą przyczyną świata. Schmidt uważał, że ówcześnie żyjące ludy zbieracko-łowieckie są najbliższe swą formą pierwotnemu ludowi.

Uważał, że u początków ludzkości istniały trzy podstawowe kręgi kulturowe:

• egzogamiczno-monogamiczny (m.in. Pigmeje)
• egzogamiczno-totemiczny krąg południowy (m.in. Hotentoci, Buszmeni)
• egzogamiczny krąg równoprawny północny (m.in. Jakuci, Czukcze)