Wilhelm Sommer

Wilhelm Sommer

Karl Wilhelm Sommer (ur. 9 lipca 1852 we Frankfurcie nad Odrą, zm. 10 stycznia 1900 w Allenbergu) – niemiecki lekarz neurolog, psychiatra, antropolog i patolog.

Życiorys

Był synem lekarza. Ukończył Friedrich-Wilhelms-Gymnasium w rodzinnym mieście. Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu oraz Uniwersytecie w Lipsku[1]. W 1879 roku zdał egzaminy państwowe. Od 13 maja 1879 pracował w zakładzie psychiatrycznym w pruskim Allenbergu koło Wehlau (Provinzial Heil- und Pflegeanstalt Allenberg). 5 listopada 1890 roku został dyrektorem zakładu, kierował nim do śmierci 10 stycznia 1900 roku[2]. Zmarł na raka trzustki, po trwającej pół roku chorobie, w wieku 47 lat[3].

Dorobek naukowy

W 1880 roku ogłosił drukiem pracę, w której opisał zmiany w hipokampie u chorych z padaczką. Praca ta cytowana jest do dziś, a część formacji hipokampa określa się jako tzw. sektor Sommera[4].

Wybrane prace

  • Erkrankung des Ammonshorns als aetiologisches Moment der Epilepsie[5], 1880
  • Postepileptisches Irresein[6]. 1881
  • Ein neuer Fall von Hypertrichosis circumscripta[7], 1885
  • Atlasankylose und Epilepsie[8]. 1890
  • Tabes mit Paranoia und terminaler Paralyse. AZP 42, 1886
  • Beiträge zur Kenntniss der Militärpsychosen. AZP, 1886
  • Nervöse Veranlagung und Schädeldifformität. Neurologisches Centralblatt, 1897
  • Aethermissbrauch in Ostpreussen. Neurologisches Centralblatt, 1899

Przypisy

  1. ↑ Pagel J.L.: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin–Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 1619. [1]
  2. ↑ Dubbers W. 75 Jahre Heil- und Pflegeanstalt Allenberg, Ostpreußen. Düsseldorf: Braun, 1929
  3. ↑ Hoppe. Nekrolog Wilhelm Sommer. Psychiatrische Wochenschrift 1, ss. 409-412, 1900
  4. ↑ M. Thom. Hippocampal sclerosis: progress since Sommer. „Brain Pathol”. 19 (4), s. 565–572, 2009. DOI: 10.1111/j.1750-3639.2008.00201.x. PMID: 18761661. 
  5. ↑ Wilhelm Sommer, Erkrankung des Ammonshorns als aetiologisches Moment der Epilepsie, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 10 (3), 1880, s. 631–675, DOI: 10.1007/BF02224538, ISSN 0003-9373 (niem.).
  6. ↑ Wilhelm Sommer, Postepileptisches Irresein, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 11 (3), 1881, s. 549–612, DOI: 10.1007/BF01796316, ISSN 0003-9373 (niem.).
  7. ↑ W. Sommer, Ein neuer Fall von Hypertrichosis circumscripta, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 102 (2), 1885, s. 407–409, DOI: 10.1007/BF01878859, ISSN 0720-8723 (niem.).
  8. ↑ W. Sommer, Atlasankylose und Epilepsie, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 119 (2), 1890, s. 362–371, DOI: 10.1007/BF01882042, ISSN 0720-8723 (niem.).


Media użyte na tej stronie

Wilhelm Sommer (2).jpg
Wilhelm Sommer, niemiecki psychiatra