Wilhelm Steputat
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 stycznia 1941 |
| Prezes Dyrektoriatu Kraju Kłajpedy | |
| Okres | od 6 sierpnia 1921 |
Wilhelm "Willy" Steputat, lit. Vilius Steputaitis (ur. 29 lutego 1868 w dobrach Bokellen w powiecie Gierdawy, zm. 1 stycznia 1941 tamże) – niemiecki pisarz i poeta, prawnik, polityk, działacz mniejszości litewskiej w Prusach Wschodnich, prezes dyrektoriatu Kraju Kłajpedy (1921–1923).
Życiorys
Uczęszczał do gimnazjum w Wystruci, później studiował prawo i ekonomię na uniwersytetach w Królewcu, Genewie i Greifswaldzie. Był radcą rządowym w Gąbinie. W 1913 wybrano go drugim litewskim posłem do pruskiego Landtagu, mandat uzyskał w okręgu Tylża–Ragneta[1]. Wziął udział w I wojnie światowej, podczas której i po której kontynuował działalność literacką: pisał poezje, aforyzmy, opowiadania i słowniki. Z uznaniem o jego twórczości wypowiadał się m.in. Kurt Tucholsky, chwaląc "Leksykon rymów"[2].
6 sierpnia 1921 został powołany przez francuskiego komisarza Kłajpedy na stanowisko prezesa Dyrektoriatu. Starał się balansować między wielkimi mocarstwami a państwami regionu niechętnie patrząc na przyłączenie regionu do Litwy. 26 marca 1922 przybył wraz z delegacją Dyrektoriatu do Warszawy celem podpisania rocznej umowy handlowo-transportowej między Krajem Kłajpedy a Polską[3]. Sprzeciwił się litewskiej agresji na okręg w styczniu 1923 bezskutecznie próbując namówić gubernatora Petisné do stworzenia oddziałów samoobrony[4]. Po włączeniu Kłajpedy do Litwy zrezygnował ze stanowiska i przeniósł się do swych dóbr gierdawskich, w których doczekał śmierci.
Pozostawił po sobie córką Birutę (zamężną Ludwig), która wydała po II wojnie światowej powieść „Bokellen, dobra szlacheckie w Prusach Wschodnich”, gdzie opisuje historię rodu na tle przeszłości regionu[5].
Publikacje
- "Deutsches Reimlexikon" (Lipsk 1891)
- "Die Trappisten" (Lipsk 1904)
- "Litauischer Sprachführer" (Tylża 1916)
- "Eine Kostprobe", zbiór poezji (Gierdawy 1927)
Przypisy
- ↑ Gelžinis Martynas, "Musu gimtine Mažoji Lietuva", Mažosios Lietuvos Fondas: Mokslo ir Enciklopediju Leidykla, Vilnius 1996, ISBN 5-420-01359-2, s. 309
- ↑ 18.11.00 Über 100 Jahre "Steputat"
- ↑ Porozumienie przewidywało m.in. stosowanie klauzuli największego uprzywilejowania we wzajemnym imporcie, pomoc w sprawach związanych z morzem oraz wolność tranzytu, zob.: Sergiusz Mikulicz, "Kłajpeda w polityce europejskiej", Książka i Wiedza, Warszawa 1976, s. 55–56.
- ↑ tamże, s. 80
- ↑ Informacja na stronach Ziomkostwa Prusy Wschodnie. ostpreussen.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-04)].