Wilhelm z Conches
![]() Wilhelm z Conches (u dołu z prawej) w rozmowie z Godfrydem V Plantagenetem na ilustracji z własnego rękopisu Dragmaticon | |
Data urodzenia | ok. 1090 |
---|---|
Data śmierci | ok. 1155 |
Zawód, zajęcie |
Wilhelm z Conches (ur. ok. 1090, zm. ok. 1155) – średniowieczny filozof i teolog, nauczyciel szkoły w Chartres, jedna z czołowych postaci renesansu XII wieku.
Życie
Wilhelm pochodził z Normandii. Był związany ze szkołą w Chartres, gdzie był uczniem Bernarda z Chartres i nauczycielem Jana z Salisbury. W pracy De erroribus Guillelmi a Conchis Wilhelm z Saint Thierry skrytykował Wilhelma z Conches, zarzucając mu modalizm w poglądach na Trójcę Świętą, oraz materializm w poglądach na relację Trójcy do świata. Wilhelm z Conches opuścił szkołę i osiadł na dworze Godfryda V Plantageneta, gdzie został nauczycielem Henryka II Plantageneta[1].
Do jego pism należą: komentarze i glossy do Institutiones grammaticae Pryscjana, De nuptiis Philologiae et Mercurii Marcjanusa Kapelli, De somnio Scipionis Makrobiusza, O pocieszeniu Boecjusza i Timajosa Platona (w tłumaczeniu Chalcydiusza). Był również autorem dzieł: Philosophia mundi, dialogu Dragmaticon philosophiae i Summa moralium philosophorum[1].
Poglądy
Poglądy Wilhelma były typowe dla środowiska szkoły w Chartres. Cechowały go klasyczny humanizm, oraz zainteresowanie filozofią przyrody (szczególnie kosmologią) oraz medycyną. Jego dzieła są kompendium ówczesnej wiedzy z zakresu nauk przyrodniczych. Łączą w sobie treści chrześcijańskie z dziedzictwem filozofii starożytnej i arabskiej. Podstawowymi źródłami wiedzy były dla Wilhelma pisma Konstantyna Afrykańczyka (zwłaszcza jego przekłady pism Galena i Hipokratesa), a także Timajos, którego starał się pogodzić z Księgą Rodzaju[1]. W odróżnieniu od większości współczesnych Wilhelm z Conches był również zwolennikiem epikurejskiego atomizmu, co ściągnęło na niego wiele ataków[2].
Wilhelm z Conches wywarł wpływ na wielu filozofów przyrody, m.in. na Bartłomieja z Pizy, Adelarda z Bath, Wilhelma z Saint Thierry czy Wilhelma z Hirshau[2].
Przypisy
Bibliografia
- Stephen F. Brown, Juan Carlos Flores: Historical Dictionary of Medieval Philosophy and Theology. Lanham, Maryland – Toronto – Plymuth, UK: The Scarecrow Press Inc., 2007. ISBN 978-0-8108-5326-3.
- Stefan Swieżawski: Dzieje europejskiej filozofii klasycznej. Warszawa – Wrocław: PWN, 2000.
- ISNI: 0000 0001 2125 7575
- VIAF: 29521941, 68158790729938852312
- ULAN: 500063081
- LCCN: n83217766
- GND: 11871936X
- LIBRIS: vs684jld2wnmg39
- BnF: 11906340c
- SUDOC: 02690845X
- SBN: SBLV211071
- NKC: mzk2011657669
- BNE: XX853689
- NTA: 068560990
- BIBSYS: 98029194
- Open Library: OL4877937A, OL535978A
- PLWABN: 9810610980205606
- NUKAT: n95206506
- OBIN: 29463
- J9U: 987007270074605171
- NSK: 000476412
- CONOR: 253267043
- ΕΒΕ: 158374
- BLBNB: 000257521
- WorldCat: lccn-n83217766
Media użyte na tej stronie
Frontispiz einer Handschrift des Dragmaticon von Wilhelm von Conches, Cologny-Genf, Bibliotheca Bodmeriana, Cod. Bodmer 188 (frühes 13. Jh.). Dargestellt sind Platon (oben rechts) im Gespräch mit der personifizierten Philosophie (oben links) sowie Wilhelm von Conches (unten rechts) mit Gottfried Plantagenet (unten links).