Will Young

Will Young
Ilustracja
Will Young, 2011
Imię i nazwisko

William Robert Young

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1979
Reading

Gatunki

pop, jazz, electronica

Zawód

piosenkarz, aktor

Aktywność

od 2002

Wydawnictwo

Sony BMG

Strona internetowa

Will Young, właściwie William Robert Young[1][2] (ur. 20 stycznia 1979 w Reading) – brytyjski piosenkarz i aktor, zwycięzca pierwszej edycji brytyjskiej wersji programu telewizyjnego Idol w 2002 roku[3].

Do 2015 roku wydał łącznie siedem albumów: sześć studyjnych oraz jeden kompilacyjny.

Życiorys

Will Young w 2008

Wczesne lata

Urodził się w Reading. Uczęszczał do Horris Hill Prep School[1]. Naukę kontynuował w Wellington College, University of Exeter[1] i The Arts EducationalSchool[1] w Chiswick, w Londynie.

Podczas gdy Will Young wspinał się po listach przebojów w wyniku zwycięstwa w Pop Idol, jego brat bliźniak Rupert walczył z alkoholizmem i samookaleczeniem[4].

Kariera

Jesienią 2001 roku Will Young wziął udział w przesłuchaniach do pierwszej edycji programu Pop Idol[5]. Śpiewając przed jurorami utwór „Blame It on the Boogie” zespołu Jackson 5 dostał się do kolejnego etapu, a potem zakwalifikował się do pierwszej 50-tki. W pierwszym odcinku „na żywo” zaprezentował swoją interpretację piosenki „Light My Fire” z repertuaru The Doors/José Feliciano i zajął pierwsze miejsce, przechodząc do finałowej dziesiątki uczestników. Ostatecznie dotarł do finału programu, który odbył się w lutym 2002 roku, i wygrał głosowanie widzów po zdobyciu 53,1% głosów, pokonując Garetha Gatesa. W programie zaśpiewał przeboje, takie jak „Ain’t No SunshineBilla Withersa, „The Name of the Game” zespołu ABBA, „Night FeverBee Gees, „There Must Be an Angel (Playing with My Heart)Eurythmics i (ponownie) „Light My Fire”, a także autorski utwór „Anything Is Possible”. Po finale programu ukazał się on w formie singla, który został sprzedany w ponad 400 tys. egzemplarzach, zostając jednym z najlepiej sprzedanych singli w historii brytyjskiego przemysłu muzycznego. Od 2002 roku cztery single piosenkarza zajęły pierwsze miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii, a sześć innych zajęło miejsce w pierwszej piątce.

W 2005 roku Will Young wystąpił w filmie Pani Henderson[6] u boku Judi Dench i Boba Hoskinsa. Od stycznia 2007 roku Young bierze udział w przedstawieniu The Vortex wystawianym przez Royal Exchange Theatre. W tym samym roku otrzymał tytuł „najlepszego piosenkarza Wielkiej Brytanii”.

W 2015 roku ukazała się jego szósta płyta studyjna zatytułowana 85% Proof[7]. Od 2 do 9 października 2016 roku brał udział w czternastej edycji programu Strictly Come Dancing emitowanego na kanale BBC One. Jego partnerką była Karen Clifton. 11 października ogłosił rezygnację z dalszej rywalizacji z „powodów osobistych”.

Działalność dobroczynna

Young angażuje się także w działalność dobroczynną: wspiera dwie angielskie organizacje charytatywne (Women’s Aid oraz Mencap) i jest przedstawicielem brytyjskiego Prince's Trust, któremu przewodniczy książę Walii. Ponadto dał wiele charytatywnych występów, m.in. w RPA w serii koncertów Unite of the Stars organizowanych przez Nelsona Mandelę. W 2004 roku wraz z innymi artystami (grupę nazwano Band Aid 20) nagrał trzecią już edycję charytatywnego singla „Do They Know It's Christmas”, który w Wielkiej Brytanii doszedł do pierwszego miejsca listy przebojów.

Życie prywatne

W 2002 roku, aby wyprzedzić spekulacje kolorowych czasopism, Will Young ujawnił publicznie, że jest gejem[8][9], a także był uzależniony od pornografii[10] i alkoholu[11]. Jak sam twierdzi, „nigdy się z tym nie ukrywał i czuje się dobrze ze swoją seksualnością”[12].

Dyskografia

Albumy studyjne

Przypisy

  1. a b c d Will Young Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2016-05-13].
  2. Personalidade: Will Young (Reino Unido) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2016-05-13].
  3. Olivia Wheeler (2019-05-02): Will Young admits he was 'ashamed' to be openly gay during his early music career (ang.). Daily Mail. [dostęp 2019-05-03].
  4. Meet Vin Diesel's non-bald brother: 11 celebrities and their non-famous twins (ang.). The Daily Telegraph. [dostęp 2017-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)].
  5. Emine Saner (2017-07-07): Will Young: ‘People confuse me with Olly Murs. That tests me. I thought I was better-looking.’ (ang.). The Guardian. [dostęp 2017-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].
  6. Will Young in Mrs Henderson Presents (2005) (ang.). Nakedguysinmovies.com. [dostęp 2010-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].
  7. Will Young wraca z nową piosenką (pol.). Onet.pl. [dostęp 2015-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)].
  8. Esther Addley (2002-03-12): Glad to be gay (ang.). The Guardian. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].
  9. Emine Saner (2017-07-07): Will Young: ‘People confuse me with Olly Murs. That tests me. I thought I was better-looking.’ (ang.). The Guardian. [dostęp 2018-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].
  10. Emily Sheridan (2016-02-09): Will Young opens up about his porn and alcohol addiction (ang.). Daily Mail. [dostęp 2017-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].
  11. ‘I am still addicted to porn and alcohol’: Will Young says shame over his sexuality led to problems (ang.). The Sun. [dostęp 2017-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].
  12. Pop Idol Will: I'm gay (ang.). BBC News. [dostęp 2002-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)].

Media użyte na tej stronie

Will Young 2011.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Stephenjamesx z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC BY 2.0
Will Young at the Castle Concerts at Rochester Castle Gardens on 15 July 2011. https://www.flickr.com/photos/katieheartsphotography/4798518519/
Will Young - Glastonbury 2008.jpg
Autor: neal whitehouse piper from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0

This image was cropped from original. Images taken by Neal Whitehouse Piper

Official Site www.willyoung.co.uk

Forum Site

<www.williamyoung.biz