Willem Hendrik Keesom
Willem Keesom (1926)
Willem Hendrik Keesom (ur. 21 czerwca 1876 w Texel, zm. 3 marca 1956 w Lejdzie) – holenderski fizyk.
Uczeń H. Onnesa. Profesor uniwersytetów w Utrechcie i Lejdzie. Dyrektor Międzynarodowego Instytutu Niskich Temperatur w Lejdzie.
Zajmował się niskimi temperaturami. W 1926 zestalił hel, w 1927 odkrył (wraz z Mieczysławem Wolfke) hel II, w 1935 nadprzewodnictwo cieplne helu. Doctor honoris causa Politechniki Warszawskiej[1].
Zobacz też
- (9686) Keesom
Przypisy
- ↑ Doktorzy honoris causa PW. pw.edu.pl. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2012)].
Linki zewnętrzne
- Wizyta u prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Widoczni od lewej: prof. Mieczysław Wolfke, prezydent Ignacy Mościcki i prof. Wilhelm Keesom (4 maja 1931 r.)
- W. H. Keesom, dyrektor Instytutu Kriogenicznego w Lejdzie, w otoczeniu naukowców polskich: widoczni od lewej: dr Mazur, prof. Mieczysław Wolfke, prof. Wilhelm Keesom, doc. Wacław Werner i inż. Rodowicz (4 maja 1931 r.)
- Prof. Wilhelm Keesom podczas wykładu pt. „O różnych stanach skupienia helu” (4 maja 1931 r.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
Media użyte na tej stronie
WillemKeesom1926.jpg
Prof. dr. W.H. Keesom, hoogleraar Natuurkunde en directeur van het Kamerlingh Onnes laboratorium in Leiden. is er als eerste in geslaagd om helium in de vaste fase te krijgen, door het bij hoge druk (150 bar) af te koelen.
Prof. dr. W.H. Keesom, hoogleraar Natuurkunde en directeur van het Kamerlingh Onnes laboratorium in Leiden. is er als eerste in geslaagd om helium in de vaste fase te krijgen, door het bij hoge druk (150 bar) af te koelen.