Willem Wagenaar
Willem Albert Wagenaar (ur. 1941 w Utrechcie, zm. 27 kwietnia 2011) — holenderski psycholog. Badał procesy pamięciowe, zwłaszcza pamięć autobiograficzną.
W 1986 opublikował swoje sześcioletnie badania nad własną pamięcią, w wyniku których odkrył m.in., że wspomnienia nieprzyjemnych zdarzeń zachowują się paradoksalnie: początkowo są słabo pamiętane, ale z biegiem czasu (w ciągu pierwszych 3 lat) zdolność do ich przypominania sobie rośnie. Dopiero po tym czasie ich pamięć stopniowo słabnie, co jest efektem typowego procesu zapominania.
Zjawisko to może być tłumaczone między innymi poprzez trudności w kodowaniu informacji w pamięci długotrwałej (długi czas potrzebny do zintegrowania tych danych z posiadanymi już informacjami), a także poprzez wypieranie śladów pamięciowych i amnezję funkcjonalną.
Do pewnego stopnia podobne badanie do tego prowadzonego przez Wagenaara prowadziła Amerykanka Marigold Linton.[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ T. Maruszewski, Pamięć autobiograficzna jako podstawa tworzenia doświadczenia indywidualnego. [W:] J. Strelau (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 176.
Media użyte na tej stronie
Autor: Photograph by André van Haasteren. Collection Leiden University, Licencja: CC BY-SA 3.0
Willem Albert Wagenaar. Rector Magnificus Leiden University 1997-2001