William Alwyn
Data i miejsce urodzenia | 7 listopada 1905 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | 11 września 1985 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
William Alwyn (ur. 7 listopada 1905 w Northampton[1], zm. 11 września 1985 w Southwold) – brytyjski kompozytor muzyki poważnej i filmowej, także pisarz i malarz. Występował jako flecista wraz z London Symphony Orchestra[2].
Ukończył Royal Academy of Music w Londynie, gdzie następnie wykładał w latach 1926-1955. Swój pierwszy utwór orkiestrowy, 5 preludiów na orkiestrę, zaprezentował podczas Promenade Concert w 1927 roku[3]. Autor muzyki do ponad 50 filmów[4], w tym wielu dokumentalnych. W 1978 roku otrzymał Order Imperium Brytyjskiego[5][6].
Wybrane utwory
Utwory orkiestrowe
- I Symfonia (1949)
- II Symfonia (1953)
- III Symfonia (1956)
- IV Symfonia (1959)
- V Symfonia (1973)
- Sinfonietta (1970)
- Concerto Grosso Nr 1 B-dur na orkiestrę kameralną (1943)
- Concerto Grosso Nr 2 G-dur na orkiestrę smyczkową (1948)
- Concerto Grosso Nr 3 na instrumenty dęte i smyczki (1964)
- The Magic Island - preludium symfoniczne (1953)
- Suite of Scottish Dances (1946)
- Manchester Suite (1947)
- Festiva March (1950)
- Elisabethan Dances (1957)
Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę
- I Koncert fortepianowy (1930)
- II Koncert fortepianowy (1960)
- Koncert skrzypcowy (1939)
- Autumn Legend na rożek angielski i orkiestrę smyczkową (1954)
- Pastoral Fantasia na altówkę i orkiestrę smyczkową (1939)
- Koncert na obój, harfę i smyczki (1945)
- Lyra Angelica na harfę, orkiestrę i smyczki (1954)
- Tragic Interlude na dwa rogi, kotły i orkiestrę smyczkową (1936)
Utwory na instrumenty solowe
- Divertimento na flet (1940)
- Sonata fortepianowa (1947)
- 12 preludiów na fortepian
Muzyka filmowa
- Zwycięstwo na pustyni (1943)
- Wybuchły pożary (1943)
- Niepotrzebni mogą odejść (1947)
- Stracone złudzenia (1948)
- The History of Mr. Polly (1949)
- Karmazynowy pirat (1952)
- The Black Tent (1956)
Inne
- opera The Libertine (1969)
- oratorium The Marriage of Heaven and Hell (1936)
Przypisy
- ↑ Composer Profiles. englishmusicfestival.org.uk. [dostęp 2013-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].
- ↑ The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 16. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ Michael Kennedy, Joyce Kennedy, Tim Rutherford-Johnson: Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 18. ISBN 978-0-19-957854-2.
- ↑ Maurice Hinson: Guide to the Pianist's Repertoire. Bloomington: Indiana University Press, 2001, s. 19. ISBN 0-253-21348-7.
- ↑ WILLIAM ALWYN. musicweb-international.com. [dostęp 2013-08-05].
- ↑ Reuben Musiker, Naomi Musiker: Conductors and Composers of Popular Orchestral Music. A Biographical and Discographical Sourcebook. Westport: Greenwood Publishing Group, 2001, s. 4. ISBN 0-313-30260-X.
Bibliografia
- Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979. ISBN 83-224-0113-2.
- ISNI: 0000 0000 8356 205X
- VIAF: 1145857762023020847
- LCCN: n79108037
- GND: 130674893
- NDL: 01066072
- BnF: 13890720c
- SUDOC: 086959921
- NLA: 35004111
- NKC: xx0059877
- BNE: XX1297976
- NTA: 071199764
- BIBSYS: 3014961
- Open Library: OL2150989A
- PLWABN: 9810668187005606
- NUKAT: n2011148135
- OBIN: 55919
- J9U: 987007296522405171
- CONOR: 230391395
- WorldCat: lccn-n79108037
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).