William Arthur White

Sir William Arthur White
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1824
Puławy

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1891
Berlin

Konsul Generalny Wielkiej Brytanii w Warszawie
Okres

od 1863
do 1864

Konsul Generalny Wielkiej Brytanii w Gdańsku
Okres

od 1864
do 1875

Poprzednik

Henry Robert Plaw

Następca

Kruge

Konsul Generalny Wielkiej Brytanii w Belgradzie
Okres

od 1875
do 1879

Poprzednik

John Augustus Longworth

Następca

Gerard Francis Gould

Poseł Wielkiej Brytanii w Bukareszcie
Okres

od 1879
do 1886

Ambasador Wielkiej Brytanii w Konstantynopolu
Okres

od 1886
do 1891

Poprzednik

Edward Thornton

Następca

Clare Ford

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego

Sir William Arthur White (ur. 13 lutego 1824 w Puławach, zm. 28 grudnia 1891 w Berlinie) – angielski urzędnik konsularny i dyplomata, znawca zagadnień Europy Wschodniej, przyjaciel narodu polskiego.

Życiorys

Stosunki rodzinne

William Arthur White był synem Arthura White'a, pracownika brytyjskiej służby konsularnej, i Elizy Lili Gardiner, córki Williama Neville'a Gardinera (1748–1806), generała i dyplomaty brytyjskiego, który w latach 1792–1795 był posłem angielskim na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Matka Williama Arthura w posagu otrzymała majątek ziemski w okolicy Puław. W 1824 w tym mieście przyszedł na świat mały William Arthur, który imię William otrzymał po jednym dziadku, a imię Arthur po drugim (Arthur White, ojciec Williama Arthura, był synem Arthura White'a, dyplomaty i posiadacza ziemskiego na wyspie Man, i Ludwiki z Harriotów). Jego matką chrzestną była ciotka Maria Anna White (1800–1874), która później wyszła za mąż za pastora ewangelickiego Jana Jakuba Benniego (1800–1863). Młodszymi kuzynami Williama Arthura byli Herman Benni (1834–1900), Artur Wilhelm Benni (1839–1867) i Karol Benni (1843–1916), urodzeni w Tomaszowie Mazowieckim i wychowani według wzorów angielskich. William Arthur White kilkakrotnie gościł w tym mieście, odwiedzając ciotkę i kuzynów.

W 1867 William Arthur White poślubił Katarzynę Rendzior, córkę Ludwika Rendziora, gdańskiego kupca[1][2]. Miał z nią trzy córki. Najstarsza córka Lila Lucy Katherine Mary White (1867–1941) poślubiła w 1903 Carla Emanuela de Geijer, z którym miała dwóch synów (Williama i Eryka), a następnie została (od 1903) baronessą Abinger, poślubiwszy w 1899 Shelleya Leopolda Lawrence'a Scarletta (1872–1917), piątego barona Abinger.

Wykształcenie

Mieszkając od dzieciństwa w Polsce (z przerwami aż do 1864), William Arthur White opanował doskonale język polski i nawiązał liczne przyjaźnie z polskimi rówieśnikami. Typowo angielskie wykształcenie zdobywał w King William's College na wyspie Man (na wyspie tej mieszkał jego dziadek Arthur White) i w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge[3]. W latach 1843–1857 żył w Polsce jako właściciel ziemski[4], a w 1857 wstąpił do brytyjskiej służby konsularno-dyplomatycznej[4].

Służba konsularno-dyplomatyczna

  • 1857–1864 – służba konsularno-dyplomatyczna w Warszawie, konsul generalny 1863-1864
  • 1864–1875 – konsul w Gdańsku[5]
  • 1875–1879 – konsul generalny w Belgradzie[5]
  • 1879–1886 – poseł (ang. agent, envoy extraordinary) w Bukareszcie[5]
  • 1886–1891 – ambasador brytyjski w Konstantynopolu[5]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ White, Lady Katherine. W: Petra Wilhelmy: Der Berliner Salon im 19. Jahrhundert (1780-1914). Walter de Gruyter, 1989, s. 885. ISBN 3-11-011891-2. (niem.).
  2. ↑ Nazwisko zapisywano również jako Kędzior, Kendzior lub Renzior.
  3. ↑ Edwards Henry Sutherland: Sir William White, for Six Years Ambassador at Constantinople: His Life and Correspondence. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 3. ISBN 1-113-52648-3. [dostęp 2010-08-05]. (ang.).
  4. ↑ a b Edwards Henry Sutherland: Sir William White, for Six Years Ambassador at Constantinople: His Life and Correspondence. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 5–6. ISBN 1-113-52648-3. [dostęp 2010-08-05]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Classic Encyclopedia: Sir William Arthur White. www.1911encyclopedia.org. [dostęp 2010-08-04]. (ang.).

Bibliografia

  • The Dictionary of National Bibliography founded in 1882 by G. Smith, edited by Sir L. Stephen and Sir S. Lee. T. 21. London: 1921, s. 84–85. (ang.).
  • Krzysztof Tomasz Witczak. Teodora Tripplina „Wycieczki w Rawskie do Tomaszowa Mazowieckiego”. „Rocznik Łódzki”. 56 zwł. 65, s. 51–70, 2009. 

Linki zewnętrzne

Ambasadorowie Wielkiej Brytanii w Turcji
Imperium Osmańskie
Turcja
  • Horace Rumbold (1920–1924)
  • Ronald Lindsay (1925–1926)
  • George Clerk (1926–1933)
  • Percy Loraine (1933–1939)
  • Hughe Knatchbull-Hugessen (1939–1944)
  • Maurice Peterson (1944–1946)
  • David Kelly (1946–1949)
  • Noel Charles (1949–1951)
  • Knox Helm (1951–1954)
  • James Bowker (1954–1958)
  • Bernard Burrows (1958–1962)
  • Denis Allen (1963–1967)
  • Roger Allen (1967–1969)
  • Roderick Sarell (1969–1972)
  • Horace Phillips (1973–1977)
  • Derek Dodson (1977–1980)
  • Peter Laurence (1980–1983)
  • Mark Russell (1983–1986)
  • Timothy Daunt (1986–1992)
  • John Goulden (1992–1995)
  • Kieran Prendergast (1995–1997)
  • David Logan (1997–2001)
  • Peter Westmacott (2002–2006)
  • Nick Baird (2006–2009)
  • David Reddaway (2009–2014)
  • Richard Moore (2014–2017)
  • Dominick Chilcott (od 2018)

Media użyte na tej stronie

UK OBE 1917 civil BAR.svg
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; 1917-1935).
Sir William Arthur White.jpg
Sir William Arthur White by John Johnstone, 1863