William Coleman

William David Coleman
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1842
Fayette County

Data i miejsce śmierci

1908
Clay-Ashland

13. prezydent Liberii
Okres

od 12 listopada 1896
do 11 grudnia 1900

Przynależność polityczna

Prawdziwa Partia Wigów

Wiceprezydent

J. J. Ross

Poprzednik

Joseph Cheeseman

Następca

Garretson Gibson

Wiceprezydent Liberii
Okres

od 1892
do 1896

Poprzednik

Alfred Francis Russell

Następca

J. J. Ross

William David Coleman (1842–1908) – liberyjski polityk oraz 13. prezydent tego kraju, po śmierci Josepha Cheesemana. Członek Prawdziwej Partii Wigów, z ramienia której był speakerem Izby Reprezentantów oraz senatorem.

Życiorys

Coleman urodził się w Fayette County w Stanach Zjednoczonych. Emigrował do Liberii w wieku lat 11 wraz z całą rodziną.[1] Przybiwszy do brzegów Liberii w 1853 roku rodzina, składająca się z Williama, owdowiałej matki oraz trójki dzieci, zamieszkała w Clay-Ashland w pobliżu Monrowii.[1] Coleman był przyuczony do zawodu stolarza, podejmował się jednak wielu innych prac zanim został kupcem.[1] Nocami uczył się, usprawniając swoją edukację, przerwaną z powodu biedy.[1]

Kariera polityczna

W 1877 roku Coleman został wybrany do Izby Reprezentantów (której stał się speakerem), jako przedstawiciel hrabstwa Montserrado.[1] Dwa lata później wybrano go na senatora nadmienionego hrabstwa.[1] Pozostał nim do czasu wyboru na wiceprezydenta wraz z elekcją Josepha Cheesemana w 1892 roku.[1] Cheeseman i Coleman zostali wybrani ponownie na dwuletnią kadencję. W 1896 roku Coleman przejął funkcję prezydenta po zmarłym Cheesemanie.[1]

Prezydentura (1896-1900)

Cheeseman był pierwszym prezydentem Liberii, który zmarł w trakcie pełnienia obowiązków; Coleman dokończył jego kadencję, po czym wygrał kolejne dwie elekcje.[1] Coleman opierał swoją politykę na trzech filarach – edukacji, finansach oraz polityce wewnętrznej. Wraz z Edwardem Wilmotem Blydenem walczył o ponowne otwarcie Liberia College w Monrowii.[1] Wprowadził reformy wzmagające władzę rządu nad jednostkami terytorialnymi, reorganizujące służbę celną oraz szereg zmian mających na celu uskutecznienie wydobycia surowców naturalnych.[1] Doprowadził także do ustanowienia kontroli nad terytorium na północ i zachód od rzeki Saint Paul.[1]

Rezygnacja

U zarania nowego wieku wielu z amerykanoliberyjczyków zaczęło przeciwstawiać się polityce Colemana związanej z interiorem oraz jego mieszkańcami.[1] Po kłótni z politycznymi sprzymierzeńcami oraz członkami gabinetu Coleman podał się do dymisji w grudniu 1900 roku.[1] Jego następcą został Sekretarz Stanu Garretson Gibson, ponieważ wiceprezydent J. J. Ross zmarł parę miesięcy wcześniej.[1] Zgodnie z ówczesnym prawodawstwem prezydentem powinien był zostać speaker Izby, Robert Marshall, jednakże delegaci uznali go za nieodpowiednią osobę na to stanowisko.[1] Zgromadzenie Narodowe odwołało prawo sukcesyjne z 1873 roku i ustanowiło Gibsona prezydentem.[1]

Późniejsze lata

Po rezygnacji z fotela prezydenckiego Coleman działał jako polityk[1]. Kandydował na stanowisko prezydenckie jeszcze trzy razy (w 1901, 1903 oraz 1905) z ramienia Partii Ludowej (ang. People's Party), przegrywając wszystkie elekcje[1]. William David Coleman zmarł w 1908 roku w rodzinnym Clay-Ashland w wieku 66 lat.[1] Jego syn, Samuel również zajął się polityką, jednakże został zamordowany przez siły rządowe 27 czerwca 1955 w trakcie nieudanego zamachu stanu[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u William David Coleman na liberiapastandpresent.org (ang.). [dostęp 2010-11-06].

Media użyte na tej stronie