William Darby

William Orlando Darby

Brigadier General
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1911 Fort Smith, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 1945 Torbole, Włochy
Przebieg służby
Lata służby	1933–1945
Siły zbrojne	US Army
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa operacja Torch, operacja Husky, kampania włoska †
Odznaczenia

William Orlando Darby (ur. 8 lutego 1911 w Fort Smith, zm. 30 kwietnia 1945 w Torbole) – amerykański wojskowy, brygadier^[1], twórca i dowódca oddziałów rangersów w czasie II wojny światowej

Życiorys

Urodził się w Fort Smith w stanie Arkansas, gdzie ukończył Belle Grove School i Fort Smith Senior High School^[2].

W 1929 roku wstąpił do Akademii Wojskowej w West Point, którą ukończył w dniu 13 czerwca 1933 roku. Następnie rozpoczął służbę stopniu podporucznika w 1 batalionie 82 pułku artylerii polowej 1 Dywizji Kawalerii w Fort Bliss. W trakcie służby ukończył liczne kursy doskonalące, w tym także wykonywania morskich działań desantowych.

W listopadzie 1941 roku otrzymał przeniesienie na Hawaje, lecz atak na Pearl Harbor spowodował, że tam nie dotarł. Otrzymał wtedy przydział do 34 Dywizji Piechoty i wraz z nią udał się 15 stycznia 1942 roku do Irlandii Północnej. 27 stycznia 1942 roku został adiutantem dowódcy US Army Northern Ireland gen. mjr. Russella Hartle'a (wcześniej dowódcy 34 Dywizji Piechoty).

W dniu 8 czerwca 1942 roku został wyznaczony na dowódcę 1 Batalionu Rangersów i rozpoczął jego tworzenie na podobnych zasadach jak brytyjskie oddziały komandosów. Jako początek istnienia oddziału uznano dzień 19 czerwca 1942 roku. Następnie jako dowódca tego batalionu wziął udział w operacji „Torch”, podczas której dowodził desantem w rejonie portu Arzew. Następnie, od lutego do maja 1943 roku, uczestniczył w walkach na terenie Tunezji.

Po zakończeniu kampanii tunezyjskiej otrzymał polecenie stworzenia dalszych jednostek rangersów i 21 czerwca został dowódcą zgrupowania rangersów w Afryce Północnej, składającego się z 1, 3, 4 batalionu rangersów i 83 Chemical Mortar Battalion, oznaczonego jako Ranger Force, a nieoficjalnie zwanego Darby's Rangers. Dowodził tym zgrupowanie w czasie walk na Sycylii, podczas desantu pod Salerno i desantu pod Anzio.

W dniu 16 lutego 1944 roku został dowódcą 179 pułku piechoty 45 Dywizji Piechoty, a następnie w kwietniu 1944 roku wrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w Wydziale Operacyjnym w Sztabie Generalnym Departamentu Wojny.

W dniu 29 marca 1945 roku na własną prośbę powrócił do Włoch, gdzie został zastępcą dowódcy 10 Dywizji Górskiej. W dniu 30 kwietnia 1945 roku został śmiertelnie raniony odłamkiem pocisku, który wybuchł obok stanowiska dowodzenia 10 Dywizji Górskiej w Torbole.

W dniu śmierci jego nazwisko znalazło się na liście oficerów rekomendowanych do awansu. Sekretarz wojny H. Stimson wbrew zasadom nie wycofał jednak nominacji i Darby został awansowany pośmiertnie do stopnia generała majora.

Początkowo został pochowany na cmentarzu wojennym w Cisterna, wśród żołnierzy poległych w czasie desantu pod Anzio. Później jego ciało zostało ekshumowane i w dniu 11 marca 1949 roku pochowane na cmentarzu Fort Smith National Cemetery.

Awanse

• podporucznik (Second Lieutenant) (13 czerwca 1933)
• porucznik (Lieutenant)
• kapitan (Captain) (1 października 1940)
• major (Major) (1942)
• podpułkownik (Lieutenant Colonel) (1943)
• pułkownik (Colonel) (1943)
• brygadier (Brigadier General) (pośmiertnie, 15 maja 1945)

Odznaczenia

• Distinguished Service Cross (dwukrotnie)
• Distinguished Service Medal
• Silver Star
• Purple Heart z Oak leaf cluster
• Legion of Merit
• Krzyż Wojenny
• Order Kutuzowa kl. III
• Distinguished Service Order

Przypisy

Bibliografia

• Ian Westwell, Simon Dunstan: Oddziały specjalne aliantów. Komandosi. US Rangers. Warszawa: Bellona, 2010, s. 175. ISBN 978-83-11-11707-5.
• Ian Westwell: US Ranger „Leading the Way”. Ian Allan Publishing, 2003. ISBN 0-7110-2978-4.
• Maranda Radcliff: William Orlando Darby (1911–1945) (ang.). www.encyclopediaofarkansas.net, 3 lipca 2008. [dostęp 2010-12-29].