William FitzGerald (książę)

William Robert FitzGerald (ur. 13 marca 1749 w Londynie, zm. 20 października 1804 w Carton House) – brytyjski arystokrata irlandzkiego pochodzenia, syn Jamesa FitzGeralda, 1. księcia Leinster i lady Emilii Lennox, córki 2. księcia Richmond i Lennox.

Dziedzicem swojego ojca został po śmierci swojego starszego brata George’a w 1765 r. Otrzymał wówczas tytuł hrabiego Offaly. Tytuł książęcy odziedziczył po śmierci swojego ojca w 1773 r. Dodatkowo posiadał tytuł wicehrabiego Leinster w parostwie Wielkiej Brytanii (tytuł książęcy był w parostwie Irlandii), z racji którego miał prawo do zasiadania w Izbie Lordów. Był gorącym zwolennikiem unii Irlandii z Koroną brytyjską. Za to poparcie otrzymał po zawarciu unii 30 000 funtów rekompensaty za utratę kontroli nad niektórymi okręgami wyborczymi.

Książę Leinster był konflikcie z dwukrotnym lordem namiestnikiem Irlandii, George’em Nugent-Temple-Grenvillem, 1. markizem Buckingham. Konflikt ten był spowodowany odmową nadania Leinsterowi Orderu Podwiązki oraz urzędu wiceskarbnika Irlandii.

4 listopada 1775 r. poślubił Emilię Olivię St. George (przed 176023 czerwca 1798), córkę George’a St. George, 1. barona St. George i Elizabeth Dominick, córki Christophera Dominicka. William i Emilia mieli razem trzech synów i sześć córek: