William Flinders Petrie

William Flinders Petrie
Ilustracja
William Flinders Petrie (1903)
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1853
Charlton, Londyn, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1942 (1942-07-29)
Jerozolima, Izrael

Zawód, zajęcie

archeolog

Sir William Matthew Flinders Petrie (ur. 3 czerwca 1853 w Charlton pod Londynem, obecnie część Londynu, zm. 28 lipca 1942 w Jerozolimie) – brytyjski archeolog i egiptolog. Był wnukiem badacza Australii Matthew Flindersa.

Biografia

O jego edukację osobiście zadbali rodzice, a w szczególności ojciec, wpajając mu zasady rzetelności w pracy, co stało się podstawą jego kariery. W 1880 wyjechał do Egiptu, aby tam zająć się badaniem i dokonaniem przeglądu – inspekcji Wielkiej Piramidy w Gizie. Wciąż rosnące zainteresowanie zabytkami starożytnego Egiptu zaprowadziło go do najważniejszych stanowisk archeologicznych, m.in. do: Gizy, Sakkary, Abydos i Amarny.

Po zakończeniu prac w Gizie powrócił do Anglii i został zarekomendowany Egipskiemu Towarzystwu Archeologicznemu[1], które właśnie w tym okresie potrzebowało archeologa, który mógłby objąć w Egipcie stanowisko po Edouardzie Naville’u. Z 250 funtową pensją miesięczną, w listopadzie 1884, Petrie przystąpił do pracy. Ze swoją metodą szczegółowego i starannego prowadzenia badań, sporządzania zapisków i badania znalezionych przedmiotów – wprowadził nowe standardy w archeologii. Poprzez powiązanie stylów ceramiki z okresami w historii Egiptu, wprowadził jako pierwszy zasadę kolejności, nową metodę (metodę seriacji) ustanawiania chronologii. Wiele spośród znalezisk odkopanych przez Petriego zostało zaprezentowanych w Królewskim Towarzystwie Archeologicznym oraz opisanym w jego periodyku Archeological Journal w artykule autorstwa Charlesa Johna Spurrella.

W latach 1892–1933 Petrie był pierwszym profesorem w katedrze Archeologii i Filologii Egipskiej w University College w Londynie. Katedra ta została ufundowana przez Amelię Edwards, stronniczkę Petrie'go, wspierającą go w jego pracy. Po objęciu profesury nadal prowadził badania w Egipcie, jednocześnie kształcąc młodych adeptów, wśród których było wielu znanych w późniejszych latach archeologów. jego studentkami były między innymi egiptolog i antropolog Margaret Murray[2] i archeolog Gertruda Caton-Thompson[3]. W 1913 Petrie sprzedał swoją kolekcję egipską University Collage w Londynie. Utworzono z niej Muzeum Petrie’go (Petrie Museum of Egyptian Archeology). W 1926 wyjechał z Egiptu do Palestyny, gdzie nadal prowadził prace badawcze i wykopaliskowe.

Zmarł w 1942 w Jerozolimie i został pochowany na protestanckim cmentarzu na górze Syjon.

Archeologia zawdzięcza mu wprowadzenie systematycznej metodologii. Kazimierz Michałowski uważał go za jednego z ojców nowożytnej archeologii Bliskiego Wschodu[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wówczas nazywane Egypt Exploration Fund, obecnie – Egypt Exploration Society
  2. ↑ Adam Anczyk, Kobieta-legenda na tropie legend. Życie i dziedzictwo Margaret Alice Murray (1863–1963), [w:] Czarownice. Studia z kulturowej historii fenomenu, red. A. Anczyk, J. Doroszewska, K.M. Hess, Katowice 2017, s. 52.
  3. ↑ Gertrude Caton-Thompson (ang.). Artefacts of Excavation. British Excavations in Egypt 1880-1980.. [dostęp 2021-10-30].
  4. ↑ Kazimierz Michałowski, Nie tylko piramidy.. Sztuka dawnego Egiptu, wyd. 2, Warszawa 1969, s. 26.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia

Media użyte na tej stronie

Flinders Petrie.jpg
Portrait of Sir William Matthew Flinders Petrie, 1903.