William George Tennant

William George Tennant
Ilustracja
Admiral Admiral
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1890
Upton-upon-Severn

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1963
Worcester

Przebieg służby
Lata służby

1909–1949

Siły zbrojne

Royal Navy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa:
I bitwa koło Helgolandu
bitwa na Dogger Bank
bitwa o Gallipoli
bitwa jutlandzka
II wojna światowa
ewakuacja Dunkierki
pościg za „Bismarckiem”
bitwa pod Kuantanem
desant na Madagaskar
operacja Overlord

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Królewski Order Wiktorii Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Krzyż Wielki Orderu Jerzego I (Grecja)

William George Tennant (ur. 2 stycznia 1890 w Upton-upon-Severn, zm. 26 lipca 1963 w Worcester) – brytyjski wojskowy, admirał Royal Navy, uczestnik obu wojen światowych, dowódca sił morskich podczas ewakuacji Dunkierki w 1940 roku, uczestnik bitwy pod Kuantanem jako dowódca krążownika liniowego „Repulse”, jeden z odpowiedzialnych za organizację i przeprowadzenie operacji Overlord w czerwcu 1944 roku.

Życiorys

William George Tennant był synem podpułkownika Edmunda Williama Tennanta. Do Royal Navy wstąpił w 1905 roku jako kadet, w 1909 roku otrzymał tymczasową, zaś rok później formalną promocję do stopnia porucznika (Sub-Lieutenant)[1]. W 1912 roku awansował do stopnia kapitana (Lieutenant). Specjalizował się w nawigacji. Okres I wojny światowej spędził służąc na niszczycielach „Lizard” i „Ferret” w składzie Harwich Force (1914–1916), krążownikach „Chatham” i „Nottingham” wchodzących w skład Grand Fleet (1916) oraz krążowniku „Concord” operującym w Harwich Force[2]. Uczestniczył w bitwach koło Helgolandu i na Dogger Bank, ewakuacji wojsk spod Gallipoli oraz bitwie jutlandzkiej. Przeżył również zatopienie krążownika „Nottingham” przez U-Boota U-52 na Morzu Północnym w sierpniu 1916 roku[3].

W okresie międzywojennych był między innymi oficerem nawigacyjnym na krążownikach liniowych „Renown” (1921–1922) i „Repulse” (1924–1925)[1]. Na „Renownie” towarzyszył Księciu Walii w jego podróży do Azji, na „Repulse” do krajów Ameryki Południowej i Afryki[3]. W następnych latach służył w Admiralicji, by w 1929 roku zostać zastępcą dowódcy krążownika ciężkiego „Sussex”, operującego na Morzu Śródziemnym[1]. W 1925 roku został awansowany do stopnia komandora porucznika (Commander), w 1932 komandora (Captain)[4]. Również w 1925 roku został odznaczony Królewskim Orderem Wiktoriańskim[1].

Po odbyciu kolejnych kursów, 21 maja 1935 roku objął dowodzenie krążownikiem lekkim „Arethusa”, działającym w składzie Floty Śródziemnomorskiej i operującym między innymi u wybrzeży hiszpańskich podczas wojny domowej. W latach 1937–1939 był wykładowcą w Imperial Defence College[4]. Od 26 sierpnia 1939 do kwietnia 1940 roku był szefem sztabu Pierwszego Lorda Morskiego Admiralicji, admirała Dudleya Pounda[1].

W ostatnich dniach maja 1940 roku został wyznaczony na dowódcę sił morskich prowadzących operację Dynamo – ewakuację wojsk alianckich z Dunkierki. Przybył do Francji 26 maja na pokładzie niszczyciela „Wolfhound” i pozostał tam do końca operacji[5]. Wykazał się zdolnościami dowódczymi i organizacyjnymi oraz odwagą osobistą. Jego działania zostały wysoko ocenione przez zwierzchników, w tym admirałów Bertrama Ramsaya[3][5]. Został za tę akcję odznaczony Orderem Łaźni i francuskimi Legią Honorową oraz Krzyżem Wojennym[3]. Zwykli marynarze nadali mu przydomek „Dunkirk Joe”[5].

(c) Philip Halling, CC BY-SA 2.0
Popiersie admirała Tennanta w Upton-upon-Severn

Przez krótki czas pełnił obowiązki dowódcy krążownika liniowego „Renown”[2], by 18 czerwca 1940 roku zostać dowódcą krążownika liniowego „Repulse”[1]. Na jego pokładzie uczestniczył między innymi w pościgu za „Bismarckiem” i został pod koniec 1941 roku skierowany na Daleki Wschód, by w Kolombo na Cejlonie dołączyć do pancernika „Prince of Wales” i w pierwszych dniach grudnia dotrzeć do Singapuru. Obydwa okręty, tworzące Zespół Z (Force Z) dowodzony przez admirała Thomasa Philipsa, zostały zatopione przez japońskie samoloty bombowo-torpedowe w bitwie pod Kuantanem 10 grudnia 1941 roku komandor Tennant został uratowany przez jeden z towarzyszących niszczycieli[6].

6 lutego 1942 roku został mianowany kontradmirałem (Rear-Admiral). Od kwietnia 1942 do października 1943 roku dowodził 4. Eskadrą Krążowników Floty Wschodniej, biorąc udział w operacji zajęcia Madagaskaru. Następnie pełnił funkcję zastępcy głównodowodzącego Floty Wschodniej[1]. Przed lądowaniem w Normandii powierzono mu organizację transportu i montażu przy francuskim brzegu elementów dwóch sztucznych portów Mulberry, którymi dostarczano później większość zaopatrzenia dla walczących oddziałów[3][5]. Od końca 1944 do 1946 roku dowodził siłami morskimi w rejonie Lewantu i wschodniej części Morza Śródziemnego[2], od października 1946 do kwietnia 1949 roku był dowódcą America and West Indies Station[7]. W roku 1945 był awansowany do stopnia wiceadmirała (Vice-Admiral), w 1948 pełnego admirała (Admiral), by przejść w stan spoczynku 3 sierpnia 1949 roku[1]. Za swój udział w wyzwoleniu Europy został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego (1944) i komandorią Orderu Łaźni (1945)[1].

Na emeryturze osiadł w rodzinnym Upton-upon-Severn. W 1950 roku został mianowany Lordem Namiestnikiem hrabstwa Worcestershire, pełniąc funkcje reprezentacyjne i uczestnicząc w oficjalnych uroczystościach[3]. Między innymi witał królową Elżbietę i księcia Edynburga podczas ich oficjalnej wizyty w Hagley w 1957 roku[8]. W 1952 roku został członkiem Rady Hrabstwa[3]. Zmarł 26 lipca 1963 roku w Worcester Royal Infirmary[1].

Poza wymienionymi wcześniej orderami był jeszcze odznaczony między innymi amerykańską Legią Zasługi oraz greckim Orderem Jerzego I[1]. Na dawnym dziedzińcu starego, nieistniejącego kościoła w Upton-upon-Severn, w pobliżu wieży zwanej popularnie „Pepperpot”, umieszczono popiersie admirała Tennanta, autorstwa Leslie Puntera[9]. W 1990 roku ukazała się jego biografia Admiral Sir William Tennant 1890–1963 pióra Rogera Corbeta-Milwarda[10].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Royal Navy (RN) Officers 1939–1945
  2. a b c Liddell Hart Centre for Military Archives [dostęp 2011-12-03]
  3. a b c d e f g Upton's hero of Dunkirk and the D-Day landings. „Worcester News”. 17 kwietnia 2004. [dostęp 2011-12-03]
  4. a b National Maritime Museum [dostęp 2011-12-03]
  5. a b c d William Tennant – alias Dunkirk Joe
  6. Sławomir Brzeziński: Brytyjski krążownik liniowy HMS Repulse. Wyszków: 1996. S. 8–12. ISBN 83-902151-5-2.
  7. Royal Navy Senior Appointments. S. 117. gulabin.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-15)]. [dostęp 2011-12-03]
  8. The Queen Visits Hagley: 1957
  9. Alan Brooks, Nicolas Pevsner: The Buildings of England: Worcestershire. London: 2007. S. 642. ISBN 978-0-300-11298-6.
  10. Google Books [dostęp 2011-12-03]

Media użyte na tej stronie

Croix de Guerre 1939-1945 ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1939-1945 (France)
Order of the Bath (ribbon).svg
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
GRE Order of George I - Grand Cross BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Jerzego I
Bust of Admiral Sir William Tennant, Upton upon Severn - geograph.org.uk - 662298.jpg
(c) Philip Halling, CC BY-SA 2.0
Bust of Admiral Sir William Tennant, Upton upon Severn Admiral Sir William Tennant (1890-1963) is a hero of Dunkirk and the Normandy landings, and was also Lord Lieutenant of the City and County of Worcester from 1950 to 1963. This bust stands on the site of the Old Church which was demolished in 1937 leaving behind Upton's most famous landmark, its tower which is known as the 'Pepperpot Tower'. http://archive.thisisworcestershire.co.uk/2004/4/17/115026.html
UK-Navy-OF9 infobox.svg
Insygnia stopnia Admiral (Royal Navy).
UK Royal Victorian Order ribbon.svg
Baretka brytyjskiego Królewskiego Orderu Wiktorii.
Vice Admiral Tennant 1945 IWM A 29072.jpg
Vice Admiral W G Tennant, Flag Officer Levant and East Mediterranean, visiting HMS Colossus in Colombo, Ceylon.