William Holman Hunt

Ten artykuł należy dopracować: od 2017-06 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł, od 2017-06 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2017-06 → poszerzyć o istotne informacje, rozwinąć hasło z uwzględnieniem twórczości i cech charakterystycznych malarstwa. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

William Holman Hunt
Autoportret (1867), Galeria Uffizi (Florencja)
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1827 Londyn (Cheapside)
Data i miejsce śmierci	7 września 1910 Londyn (Kensington)
Narodowość	Anglik
Dziedzina sztuki	malarstwo

William Holman Hunt (ur. 2 kwietnia 1827 w Londynie, zm. 7 września 1910 tamże) – malarz angielski, jeden z głównych przedstawicieli nurtu prerafaelickiego.

W roku 1848 wraz z Dante Gabrielem Rossettim i Johnem Everettem Millaisem założył Bractwo Prerafaelitów.

Życiorys

Syn magazyniera z City, wychowany w surowej atmosferze cnót wiktoriańskich: ojciec wpoił mu zasadę, że jedynie ciężka, sumienna praca i zapobiegliwość prowadzi do sukcesu. Jako chłopiec pracował więc po dwanaście godzin w niewielkim biurze pośrednictwa handlu domami, ale każdą wolną chwilę poświęcał nauce malarstwa. Po kilku nieudanych próbach dostał się do Akademii Sztuk Pięknych jako wolny słuchacz, a pięć lat później uczelnia przyjęła na wystawę jego obraz, by następnie go sprzedać za pokaźną sumę 70 funtów. Po opuszczeniu domu rodzinnego zamieszkał z przyjacielem Dantem Gabrielem Rossettim, którego poznał w Akademii. To właśnie ten szalony Włoch podczas wystawy wykrzykiwał na całe gardło, iż właśnie obraz Williama jest najlepszy. Spośród wszystkich prerafaelitów Hunt najwierniej trwał przy ideowo-artystycznych założeniach grupy.

Ważniejsze prace (chronologicznie)^[1]

• Wigilia św. Agnieszki (lub Ucieczka Magdaleny i Porfira) – 1848, olej na płótnie, Guildhall Art Gallery, Londyn
• Rienzi ślubuje pomstę za śmierć brata – 1848-49, olej na płótnie, własność prywatna
• Nawrócona rodzina brytyjska ukrywa chrześcijańskiego misjonarza przed prześladowaniami druidów – 1849-50, olej na płótnie, Ashmolean Museum, Oksford
• Walencjo wybawia Sylwię od Proteja – 1850-51, olej na płótnie, Birmingham Museum and Art Gallery
• Klaudio i Izabela – 1850-53, olej na płótnie, Tate Gallery, Londyn
• Zły pasterz (lub Najemny pasterz) – 1851, olej na płótnie, 76,4 × 109,5 cm, Manchester City Galleries
• Nasze angielskie wybrzeża (lub Zbłąkane owce) – 1852, olej na płótnie, Tate Gallery, Londyn
• Światłość świata – 1851-53; trzy wersje: Keble College w Oksfordzie, Katedra św. Pawła w Londynie i Manchester Art Gallery
• Przebudzone sumienie – 1853-54, olej na płótnie, Tate Gallery, Londyn
• Kozioł ofiarny – 1854, olej na płótnie, Lady Lever Art Gallery, Port Sunlight
• Poświata w Egipcie – 1854, olej na płótnie, Southampton Art Gallery
• Odnalezienie Jezusa w świątyni – 1854-60, olej na płótnie, Birmingham Museum and Art Gallery
• Święto dzieci (lub Allison Fairbairn i jej dzieci) – 1864-65, olej na płótnie, City Council, Torquay
• Cień śmierci – 1870-73, tempera i olej na płótnie, City Art Gallery, Manchester
• Pani z Shalott – 1886-1905, olej na płótnie, City Art Gallery, Manchester

Przypisy