William Pinkney
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1764 Annapolis, Maryland |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 25 lutego 1822 Waszyngton |
| Senator Stanów Zjednoczonych 1. klasy z Maryland | |
| Okres | od 21 grudnia 1819 do 25 lutego 1822 |
| Przynależność polityczna | Partia Demokratyczno-Republikańska |
| Poprzednik | Alexander Contee Hanson |
| Następca | Samuel Smith |
| 7. prokurator generalny Stanów Zjednoczonych | |
| Okres | od 11 grudnia 1811 do 9 lutego 1814 |
| Poprzednik | Caesar Augustus Rodney |
| Następca | Richard Rush |
_(cropped)_signature2.jpg) | |
William Pinkney (ur. 17 marca 1764 w Annapolis, Maryland, zm. 25 lutego 1822 w Waszyngtonie) – amerykański polityk i dyplomata.
W młodości początkowo studiował nauki humanistyczne, później medycynę, jednak ostatecznie został prawnikiem i w 1786 roku został przyjęty do palestry. W 1788 roku był uczestnikiem stanowej konwencji w Maryland, podczas której ratyfikowano Konstytucję Stanów Zjednoczonych. W latach 1789–1792 zasiadał w stanowym parlamencie. W 1791 roku został wybrany do drugiej kadencji Kongresu Stanów Zjednoczonych jako przedstawiciel trzeciego okręgu wyborczego w stanie Maryland do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Zasiadał tam od 4 marca 1791 roku do listopada tego samego roku, gdy ustąpił.
W latach 1796–1804 z nominacji prezydenta George’a Washingtona został jednym z komisarzy amerykańskich w Londynie powołanych na mocy traktatu Jaya. W 1805 roku powrócił do Stanów Zjednoczonych aby zostać prokuratorem generalnym stanu Maryland. W latach 1806–1811 powrócił na placówkę dyplomatyczną w Wielkiej Brytanii, gdzie w latach 1806 i 1807 dzielił funkcję ambasadora z Jamesem Monroe.
W 1811 roku ponownie powrócił do Stanów Zjednoczonych i objął stanowisko prokuratora generalnego Stanów Zjednoczonych w gabinecie Jamesa Madisona. Stanowisko to piastował w latach 1811–1814. W tym czasie, podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej walczył w wojsku i został ranny podczas bitwy pod Bladensburgiem w sierpniu 1814 roku.
W 1814 roku powrócił do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych tym razem jako przedstawiciel piątego okręgu wyborczego w stanie Maryland. Rok później ustąpił z tej funkcji, aby objąć posadę dyplomatyczną w Rosji. W latach 1816–1818 został wysłany z misją specjalną do Neapolu.
Swoją karierą polityczną zakończył w Senacie Stanów Zjednoczonych, do którego został wybrany w 1819 roku na miejsce zwolnione po śmierci Alexandera Contee Hansona. Funkcję tę piastował aż do śmierci w Waszyngtonie 25 lutego 1822 roku.
Bibliografia
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
- Biografia Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych (ang.)
| Prezydent | |
|---|---|
| Wiceprezydent | |
| Szefowie departamentów |
|
| 1. klasa | |
|---|---|
| 3. klasa |
Media użyte na tej stronie
Logo of the United States White House, especially in conjunction with offices like the Chief of Staff and Press Secretary.
Seal of the United States Department of Justice.
The origins of the seal are unknown; it was first used in the 19th century as the seal for the Office of the Attorney General (prior to the formation of the Department of Justice) but the exact date is unknown. Even the translation of the Latin motto is murky, a matter of debate between Latin scholars. The Department's currently accepted translation is who prosecutes on behalf of Lady Justice, referring to the Attorney General. The motto is an allusion to the wording of the writ in a qui tam action: qui tam pro domino rege quam pro se ipso sequitur ("he who sues on behalf of our lord the King as well as for himself." The current-day seal dates from 1934, when some (though not all) of the heraldic mistakes on the original were corrected. More information here.