William Wordsworth Fisher
Admiral | |
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1875 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 24 czerwca 1937 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1888–1937 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
William Wordsworth Fisher (ur. 26 marca 1875 w Seaford w East Sussex, zm. 24 czerwca 1937 w Londynie) – brytyjski wojskowy, admirał Royal Navy z okresu I wojny światowej i dwudziestolecia międzywojennego, w latach 1932–1936 dowódca Floty Śródziemnomorskiej.
William Wordsworth Fisher był młodszym synem historyka Herberta Williama Fishera i bratem Herberta Fishera. W 1888 roku wstąpił do Royal Navy jako kadet na okręcie szkolnym HMS „Britannia”, później przeszedł kolejne szczeble kariery w marynarce aż do promocji do stopnia komandora (Captain) w 1912 roku. W tym samym roku został dowódcą drednota HMS „St. Vincent”, okrętu flagowego dowódcy 1. Eskadry Pancerników Home Fleet, kontradmirała Somerseta Arthura Gough-Calthorpe’a. William Fisher dowodził tym pancernikiem do 1916 roku, biorąc udział w bitwie jutlandzkiej w składzie 5. Eskadry.
W latach 1917–1918 komandor Fisher był dyrektorem Departamentu Wojny Podwodnej (Anti-Submarine Division) brytyjskiej Admiralicji. Za jego wkład w zwycięstwo w bitwie o Atlantyk sir Henry Newbolt zadedykował mu swoją The Naval History of the Great War, opublikowaną w 1920 roku przez Imperial War Museum. W latach 1919–1922 William Wordsworth Fisher był szefem sztabu Floty Śródziemnomorskiej, pełniąc również od 1921 roku funkcję adiutanta morskiego króla Jerzego V. W 1922 roku został promowany do stopnia kontradmirała (Rear-Admiral) i szefa sztabu Floty Atlantyckiej. W latach 1924–1925 dowodził 1. Eskadrą Pancerników Floty Śródziemnomorskiej, 1926−1927 był pełniącym obowiązki dyrektora wywiadu morskiego, 1927−1928 czwartym lordem morskim Admiralicji.
W 1928 roku William Fisher awansował do stopnia wiceadmirała (Vice-Admiral) i został zastępcą szefa sztabu marynarki. W latach 1930–1932 był zastępcą dowódcy Floty Śródziemnomorskiej, a od 1932 roku admirałem (Admiral) i dowódcą tego związku operacyjnego Royal Navy. W tym charakterze w 1935 roku poprowadził swoje okręty do Wielkiej Brytanii, na wielką rewię morską w Spithead, z okazji srebrnego jubileuszu króla Jerzego V. Od 1936 roku pełnił funkcję komendanta bazy marynarki w Portsmouth. Latem 1937 roku, podczas parady z okazji urodzin króla Edwarda VIII zasłabł i wkrótce zmarł. Pochowano go w morzu z wszelkimi honorami.
Podczas swojej kariery w Royal Navy admirał William Fisher był odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Łaźni i Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego oraz odznaczeniami zagranicznymi: orderem oficerskim Legii Honorowej, japońskim Orderem Wschodzącego Słońca oraz amerykańskim Distinguished Service Medal.
Bibliografia
- William Stewart , Admirals of the World: a Biographical Dictionary, 1500 to the Present, Jefferson, NC: McFarland & Co, 2009, ISBN 978-0-7864-3809-9, OCLC 426390753 .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka "ogólna" Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia).
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Insygnia stopnia Admiral (Royal Navy).
Baretka brytyjskiego Królewskiego Orderu Wiktorii.
Ribbon for the Navy Distinguished Service Medal awarded by the United States Department of the Navy.