Willie Mays
 | |||||||
| Środkowozapolowy | |||||||
| Pełne imię i nazwisko | Willie Howard Mays, Jr. | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | The Say Hey Kid | ||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
| Odbijał | prawą | ||||||
| Rzucał | prawą | ||||||
| Debiut | 25 maja 1951 | ||||||
| Ostatni występ | 9 września 1973 | ||||||
| Statystyki | |||||||
| Średnia uderzeń | 0,302 | ||||||
| Home runy | 660 | ||||||
| Uderzenia | 3283 | ||||||
| RBI | 1903 | ||||||
| Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||
| Rok wprowadzenia | 1979 | ||||||
| Głosów | 94,7% (1. głosowanie) | ||||||
| Metoda elekcji | |||||||
Willie Howard Mays, Jr. (ur. 6 maja 1931 w Westfield, w stanie Alabama) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.
Kariera sportowa
Zawodową karierę rozpoczął w zespołach Negro League w Chattanooga Choo-Choos i Birmingham Black Barons[1][2]. Podczas występów w Negro League był obserwowany przez skautów klubów MLB, między innymi Boston Braves oraz Brooklyn Dodgers[3][4]. Ostatecznie 20 czerwca 1950 podpisał kontrakt z New York Giants[5]. Sezon 1951 rozpoczął w klubie rezerwowym Giants Minneapolis Millers[1]. W Major League Baseball zadebiutował 25 maja 1951 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies[6]. Mimo nie najlepszego sezonu, w którym uzyskał średnią uderzeń 0,274, zaliczył 68 RBI i zdobył 20 home runów w 121 meczach, został wybrany najlepszym debiutantem w National League[7][8]. W tym samym roku zagrał w World Series, jednak Giants ulegli New York Yankees w sześciu meczach[9].
W 1952 został powołany do United States Army[1]. Z powodu służby wojskowej Mays nie zagrał w 266 meczach[10]. W 1954 powrócił do zawodowego baseballu i ze średnią uderzeń 0,345 i 46 zdobytymi home runami, został wybrany MVP National League[8][11]. W tym samym sezonie New York Giants zwyciężyli w World Series pokonując Cleveland Indians 4–0[1]. Dwa lata później wstąpił do Klubu 30–30 zdobywając 36 home runów i 40 skradzionych baz[12]. W 1962 Giants (od 4 lat z siedzibą w San Francisco) przegrali World Series z New York Yankees w siedmiu meczach[9]. Trzy lata później został po raz drugi w karierze wybrany MVP[11].
22 września 1969 Mays zdobył 600. home runa w karierze[13]. 10 lipca 1970 został dziesiątym baseballistą w historii, który zaliczył 3000. uderzenie[14]. W maju 1972 w wieku 41 lat przeszedł do New York Mets, w którym zakończył karierę. 23 stycznia 1979 został członkiem Galerii Sław Baseballu[15].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 2× MVP National League | 1954, 1965 | [11] |
| 24× All-Star | 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959¹, 1959², 1960¹, 1960², 1961¹, 1961², 1962¹ 1962², 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973 | [16] |
| 2× All-Star Game MVP | 1963, 1968 | [17] |
| 12× Gold Glove Award | 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968 | [18] |
| Zwycięzca w World Series | 1954 | [9] |
| AL Rookie of the Year Award | 1951 | [7] |
| MLB All-Century Team | [19] | |
| Baseball Hall of Fame | od 1979 | [15] |
| # 24 zastrzeżony przez Giants | 1972 | [20] |
Odznaczenia
Medal Wolności (2015)[21]
Przypisy
- ↑ a b c d Baseball Immortal MVP (ang.). achievement.org. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ Willie Mays (ang.). encyclopediaofalabama.org. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)].
- ↑ Rewriting history: What if the Braves had signed Willie Mays? (ang.). hardballtimes.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ Exciting Player Is Willie Mays (ang.). The Pittsburgh Press. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ Willie Mays Transactions (ang.). [dostęp 2012-09-05].
- ↑ Giants 8 Phillies 5 (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ a b Willie Mays Biography (ang.). notablebiographies.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ a b Willie Mays Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ a b c Baseball-Reference Playoff and World Series Index (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27].
- ↑ Armed Forces Day Tribute - May 21 (ang.). 500hrc.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ a b c Most Valuable Player winners (ang.). mlb.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ 30-30 Club (ang.). baseball-statistics.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ Famous Home Runs (ang.). mlb.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ The 3000 Hit Club - Willie Mays (ang.). baseballhalloffame.org. [dostęp 2016-02-17].
- ↑ a b Mays, Willie (ang.). baseballhall.org. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ Most Seasons on All-Star Roster (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ All-Star MVPs (ang.). mlb.com. [dostęp 2013-08-15].
- ↑ National League Gold Glove Award Winners (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ All Century Team (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-27].
- ↑ Willie Mays Biography (ang.). espn.com. [dostęp 2012-09-05].
- ↑ The White House – President Obama Names Recipients of the Presidential Medal of Freedom (ang.) [dostęp 2015-11-28]
Media użyte na tej stronie
.svg)
Autor: SaluteVII, Licencja: CC BY-SA 4.0
Presidential Medal of Freedom (ribbon)
Original description:
Willie Mays, standing, wearing baseball uniform, with arm around shoulders of Roy Campanella, seated / World Telegram & Sun photo by William C. Greene.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.