Willman 1
| ||
Odkrywca | Beth Willman i inni | |
Data odkrycia | 2004 | |
Dane obserwacyjne (J2000) | ||
Gwiazdozbiór | Wielka Niedźwiedzica | |
Typ | dSph lub gromada kulista | |
Rektascensja | 10h 49m 21,0s[1] | |
Deklinacja | +51° 03′ 00″[1] | |
Odległość | 120 000 ± 20 000 ly (38 ± 7 kpc[1]) | |
Przesunięcie ku czerwieni | –0,000041[2] | |
Jasność obserwowana | 15,2[1]m | |
Charakterystyka fizyczna | ||
Jasność absolutna | –2,7[1]m | |
Masa | masa gwiazd: ~1000 M☉[1] | |
Alternatywne oznaczenia | ||
SDSS J1049+5103 |
Willman 1 – ultra-słaba karłowata galaktyka sferoidalna albo gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Obiekt ten znajduje się w odległości około 120 tys. lat świetlnych od Słońca i jako galaktyka jest członkiem Grupy Lokalnej oraz satelitą Drogi Mlecznej lub jako gromada kulista należy do galaktycznego halo. Willman 1 została odkryta w 2004 roku przez zespół astronomów kierowany przez Beth Willman w programie Sloan Digital Sky Survey.
Willman 1 znajduje się na samym skraju naszej Galaktyki. Ponieważ jest około 200 razy słabsza niż wcześniej poznane galaktyki karłowate, może być albo najsłabiej świecącą odkrytą galaktyką, albo jedną z najbardziej niezwykłych odkrytych dotąd gromad kulistych. Jeśli obiekt ten nie jest galaktyką, to może okazać się przedstawicielem nieznanego typu gromad kulistych. Znane są tylko trzy ciemniejsze niż Willman 1 gromady kuliste, lecz są one bardziej zwarte. Do 2011 roku poznano tylko dwie ciemniejsze galaktyki karłowate: Segue 1 i Segue 2[1]. Dalsze obserwacje i badania tego obiektu mogą dostarczyć informacji, w jaki sposób powstaje galaktyczne halo.
Przypisy
Bibliografia
- Robert Burnham: New Milky Way satellite? (ang.). Astronomy Magazine, 2004-11-09. [dostęp 2014-04-22].
- Nowy satelita Drogi Mlecznej?. W: AstroNEWS [on-line]. 2004-11-13. [dostęp 2016-04-16].
Linki zewnętrzne
- Willman 1 w bazie SIMBAD (ang.)
- Willman 1 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
Media użyte na tej stronie
Updated map of Milky Way, added new discovered branch of the Orion Spur, added Perseus Transit