Willoughby Hamilton

Willoughby Hamilton

Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1864 Monasterevin
Data i miejsce śmierci	27 września 1943 Dublin
Gra	praworęczna
Gra pojedyncza
Wimbledon	W (1890)

Willoughby James Hamilton (ur. 9 grudnia 1864 w Monasterevin, zm. 27 września 1943 w Dublinie) – irlandzki tenisista, zwycięzca Wimbledonu.

Poza tenisem z powodzeniem grał w piłkę nożną, w której reprezentował Irlandię.

Kariera tenisowa

Hamilton wygrywał mistrzostwa Irlandii w grze pojedynczej (1889), podwójnej (1886, 1887, 1888) i mieszanej (1889, z Leną Rice).

W 1890 roku zdobył mistrzowski tytuł na Wimbledonie, pokonując w meczu o tytuł (challenge round) Williama Renshawa. Do challenge round Hamilton przystępował po zwycięstwie w finale turnieju pretendentów (All Comers) nad Haroldem Barlowem. Rok później sam miał prawo obrony mistrzostwa z rywalem wyłonionym w turnieju pretendentów (którym okazał się Wilfred Baddeley), ale nie przystąpił do turnieju z powodu choroby (zakażenia krwi), które wkrótce zakończyło jego karierę tenisową.

Markowym uderzeniem Hamiltona był forhend grany w biegu.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1890	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	William Renshaw	6:8, 6:2, 3:6, 6:1, 6:1

Bibliografia

• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978