Wina albańskie
Wina albańskie – wina produkowane w Albanii.
Wśród krajów europejskich Albania wyróżnia się wyjątkowo długą tradycją produkcji wina. Pierwsze informacje o produkcji wina na obszarze dawnej Ilirii pochodzą z VIII w. p.n.e. O winie pochodzącym z ziem dzisiejszej Albanii pisał Pliniusz, opisując je jako „bardzo słodkie” i wyraziste w smaku[1]. O winie albańskim pisze także Horacy w Odzie do Phyllisa. Edward Wigglesworth określa wino albańskie jako jedno z najlepszych w czasach rzymskich – jeśli tylko dobrze dojrzało stanowiło wzorcowy przykład doskonałego wina wytrawnego[2].
Uprawa winorośli wokół domu stanowiła dla Albańczyków podstawę do produkcji zarówno wina, jak i rakiji. Sprzyjał temu zarówno klimat, jak i ukształtowanie terenu. Na terenie Albanii wyróżniamy cztery regiony produkcji wina:
- zachodni obszar nizinny (Durrës, Vlosh)
- centralny region górzysty (Pulës)
- wschodnie obszary górskie (Përmet, Leskovik)
- północne obszary wysokogórskie (Kallmet)
Intensywny okres produkcji wina w Albanii przypadł na okres międzywojenny. Rozwój winiarstwa zahamowała epidemia filoksery, która w 1933 zniszczyła większość winnic w tym kraju. Po zakończeniu II wojny światowej winnice w Albanii pokrywały obszar 2767 ha. Po roku 1944 większość winnic została upaństwowiona, a wino stało się jednym z ważnych produktów eksportowych. Głównym odbiorcą win albańskich był Związek Radziecki[3]. W tym okresie powierzchnia winnic sięgała 17 000 ha. Po upadku państwowych winnic w początkach lat 90. uruchomiono nowe, głównie z pomocą imigrantów z Włoch. W 2009 wyprodukowano w Albanii 17 500 ton wina. Powierzchnia winnic w 2009 nie przekraczała 10 000 ha.
W Albanii dominują obecnie szczepy: mavrud, dimiat, merlot i cabernet sauvignon. Do najlepszych gatunków win należą: Debine, Kallmet, Mareshnik, Mjaltez, Serine, Shesh i Bardhe. Produkowane są głównie w okolicach Beratu, Korczy i Kallmetu.
Wina albańskie w relacjach podróżników
Miejscowe wino roczne zdaje się być rarytasem. Wyrabiane w znacznych ilościach, przechowywane w beczkach, w miastach. Przed wypiciem mieszają je z sokiem z pinii, rodzynek i limetki i rozcieńczają wodą[4]..
Przypisy
- ↑ Benjamin Parsons, The wine question settled: in accordance with the inductions of science, and the facts of history, Oxford 1841, s. 64.
- ↑ Edward Wigglesworth, Encyclopædia Americana: a popular dictionary of arts, sciences, literature, history, politics, and biography, brought down to the present time; including a copious collection of original articles in American biography; on the basis of the seventh edition of the German Conversations-Lexicon, tom 13, Philadelhpia 1840, s. 217.
- ↑ Andrew Maynard, Table Wines: The Technology of Their Production, Tom 2, University of California Press 1970, s. 43.
- ↑ John Cam Hobhouse, A Journey Through Albania, and Other Provinces of Turkey in Europe and Asia, tom 1, London 1825, s. 91.
Bibliografia
- Andreas Wildermuth, Land und Forstwirtschaft, [w:] Klaus-Detlev Grothusen, Albanien. Südosteuropa-Handbuch Band VII, éd. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen, 1993.
- Portal poświęcony winom albańskim
- Analysis of the Albanian wine industry strength and weakness
|
Media użyte na tej stronie
Baptistère paléochrétien de Butrint, en Albanie, construit au VIe siècle