Wina urugwajskie

Winogrono szczepu tannat

Urugwaj – czwarty co do wielkości producent wina w Ameryce Południowej[1]. Winnice w rękach 270 właścicieli zajmują obszar około 10 000 ha[2][3] i dają surowiec do produkcji ok. 0,9–1,0 mln hl wina rocznie[3][4]. Za narodowy szczep Urugwaju uchodzi czerwony tannat[1][5].

Historia

Pojedyncze winnice założyli hiszpańscy kolonizatorzy w 1650 roku[2], w których uprawiano winorośl odmiany moscatel. Przełomowym dla produkcji wina okazał się napływ europejskich imigrantów w XIX wieku. Bask Pascal Harriague sprowadził około roku 1870 z regionu Madiran w południowej Francji sadzonki czerwonego szczepu tannat i obsadził nimi 200 hektarów[2][4]. W jego ślad poszli także m.in. Katalończyk Francisco Vidiella, który zajął się także handlem winem oraz Pablo Varzi, pochodzący z Włoch, który rozpoczął uprawę innych odmian europejskich, w tym cabernet sauvignon, merlot i malbec[2][4]. Pierwsze święto winobrania odbyło się z inicjatywy Vidielli w Colón (obecnie dzielnica Montevideo) 25 lutego 1883[4].

Powierzchnia upraw i liczba producentów ustawicznie rosła, w dużej mierze wskutek imigracji. Liczne powstałe wtedy wytwórnie istnieją nadal[2]. Istotną dla sukcesu przemysłu winiarskiego okazała się popularyzacja śródziemnomorskiej kultury picia wina wśród Urugwajczyków[2]. W odpowiedzi na zapotrzebowanie powstały placówki naukowo-edukacyjne kształcące winogrodników i winiarzy (Wydział Rolnictwa Uniwersytetu Republiki w 1906, Escuela Industrial de Enología w 1940 roku). Stopniowa poprawa jakości wina od lat 70. XX wieku pozwoliła na rozwinięcie eksportu, a w roku 1987 utworzono Narodowy Instytut Wina INAVI, odpowiedzialny m.in. za regulacje wytwórcze i kontrolę jakości[4][2].

Warunki naturalne

Klimat

Urugwaj leży w strefie klimatu morskiego pod wpływem Oceanu Atlantyckiego, w szczególności prądu Malvinas z Antarktydy, który zapewnia dopływ chłodnego i wilgotnego powietrza[2][3]. Warunki klimatyczne tej części przyrównywane są do pogody w Bordeaux, a ograniczającą amplitudy temperatur rolę Żyrondy odgrywa Rio de la Plata[2].

Wnętrze kraju znajduje się w strefie podzwrotnikowej.

Gleby

Większość winnic znajduje się na bogatych w wapień, piaszczystych i gliniastych glebach południa kraju[2]. W centrum podłoże jest piaszczyste, a na północnym zachodzie – gliniaste[3].

Wina

Położenie regionów winiarskich Urugwaju
Butelka urugwajskiego wina Don Pascual z winogron tannat

Regiony winiarskie

W okolicach stolicy, Montevideo i otaczających ją departamentach Canelones, San José i Florida wytwarza się aż 88% urugwajskiego wina. Nadbrzeżna część departamentu Colonia odpowiada za 6,5% produkcji. Winnice spotyka się także w departamentach Paysandú, Salto, Artigas na północnym zachodzie, na północny wschód od miasta Durazno (tzw. Centrum), w regionie Rivera-Tacuarembó (departament), a także w pobliżu końcowych odcinków rzek Río Negro i Urugwaj[2].

Szczepy winogron

Dominującym i emblematycznym dla Urugwaju szczepem winorośli (25% powierzchni upraw[6]) jest czerwony tannat, znany także pod nazwą harriague od nazwiska jego popularyzatora[2]. Duża zawartość garbników zapewnia długowieczność, ale jednocześnie wymaga kilkuletniego starzenia dla złagodzenia smaku. Czasami winiarze wykorzystują proces mikroutleniania, by obniżyć cierpkość garbników w winie albo też łączą tannat z innymi szczepami[7][6].

Popularnymi odmianami winorośli są klasyczne bordoskie szczepy cabernet sauvignon i merlot, czerwone syrah, sangiovese i pinot noir oraz białe viognier, sauvignon blanc, chardonnay i sémillon[2][8].

Wina

Skład odmianowy i charakter win jest porównywany do win europejskich, szczególnie bordoskich, o stosunkowo niewysokiej zawartości alkoholu. Urugwaj to kraj kojarzony z winami czerwonymi. Tannat dominuje w produkcji, ale jest chętnie mieszany z łagodniejszymi w smaku szczepami[9][6][8]. W sprzedaży są nawet jakościowe wina złożone z pięciu odmian winogron[2]. Jancis Robinson proponuje wina tannat jako świetny dodatek do czekolady[6].

Klasyfikacja win

W Urugwaju istnieją dwa stopnie klasyfikacji win:

  • Vino de calidad preferente (VCP), które obligatoryjnie muszą spełniać kryteria określone przepisami i być sprzedawane w butelkach do 750 ml
  • Vino común (VC), proste wina sprzedawane w dużych pojemnikach, często winifikowane jako wino różowe

Struktura produkcji

Winnice kraju należą do 270 właścicieli[2]. Eksportem wina zajmuje się ponad 20 przedsiębiorstw. Większość wyprodukowanego wina zaspokaja popyt wewnętrzny (przeciętny Urugwajczyk pije aż 33 litry wina rocznie[2][4]), na eksport trafia 3% produkcji, wyłącznie z predykatem V.C.P.[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Uruguay is wine world's rising star (ang.). [dostęp 2012-07-12].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Anthony Rose: Ameryka Południowa. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 852–853. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.)
  3. ↑ a b c d Uruguay (fr.). 75cl.info. [dostęp 2012-07-12].
  4. ↑ a b c d e f g La Historia del Vino en Uruguay (hiszp.). Portal de vinos uruguayos. [dostęp 2012-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 lipca 2012)].
  5. ↑ Wine of Uruguay (ang.). [dostęp 2012-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 maja 2011)].
  6. ↑ a b c d Tim Burford: Uruguay. Chalfont St. Peter: Bradt Travel Guides, 2010, s. 142. ISBN 978-1-84162-316-0. (ang.)
  7. ↑ André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 278. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.)
  8. ↑ a b Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 542. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.)
  9. ↑ Tim Burford: Uruguay. Chalfont St. Peter: Bradt Travel Guides, 2010, s. 143–150. ISBN 978-1-84162-316-0. (ang.)

Linki zewnętrzne

Wina według pochodzenia geograficzno-państwowego

Media użyte na tej stronie

Juanicó Don Pascual Tannat Uruguay 2009.JPG
Autor: Bonvol, Licencja: CC BY-SA 3.0
Butelka jednoszczepowego wina Don Pascual Tannat rocznik 2009 z Juanicó (Urugwaj)
WineUruguay.png
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Tannat raisin.jpg
Autor: Pancrat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tannat, conservatoire du vignoble charentais, Cherves 17