Wincenty (Krdžić)
| Vasilije Krdžić | |
| Metropolita skopski | |
 | |
| Kraj działania | Serbia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1853 Ušće |
| Data śmierci | 1915 |
| Metropolita Skopje | |
| Okres sprawowania | 1905–1915 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański |
| Inkardynacja | Eparchia skopska |
| Śluby zakonne | 16 września 1873 |
| Diakonat | 16 grudnia 1873 |
| Prezbiterat | 1875 |
| Nominacja biskupia | 1905 |
| Chirotonia biskupia | 1905 |
Wincenty, imię świeckie Vasilije Krdžić (ur. 30 stycznia 1853 w Ušću, zm. 1915) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
Wykształcenie podstawowe uzyskał w monasterze Studenica, następnie podjął naukę w seminarium duchownym w Belgradzie. 16 września 1873 złożył wieczyste śluby mnisze w klasztorze Studenica. 16 grudnia tego samego roku biskup žicki Wincenty wyświęcił go na hierodiakona i wyznaczył go na diakona towarzyszącego mu stale w czasie Świętych Liturgii biskupich. 8 września 1875 hierodiakon Wincenty przyjął święcenia kapłańskie i kolejne dziesięć lat przeżył w monasterze Studenica. W 1890 mianowano go przełożonym monasteru Trójcy Świętej i Spotkania Pańskiego w Ovčarze. Od 1887 posiadał godność igumena, zaś po czterech latach kierowania klasztorem w Ovčarze otrzymał godność archimandryty[1].
W 1900 został skierowany do monasteru Chilandar, gdzie przez piętnaście lat pełnił funkcję spowiednika wspólnoty. W 1905 otrzymał nominację biskupią, po czym został wyświęcony na ordynariusza eparchii skopskiej[a]. W 1915, po wkroczeniu wojsk bułgarskich do Macedonii, został porwany i zamordowany razem z towarzyszącym mu diakonem[1].
Uwagi
- ↑ Z ramienia Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. W tym samym czasie eparchią Skopje podlegającą Egzarchatowi Bułgarskiemu zarządzał Synezjusz (Dimitrow), a po nim Neofit (Paskow).
Przypisy
- ↑ a b biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, s.76
| Poprzednik Sebastian (Debeljković) | Metropolita Skopje 1905 – 1915 | Następca Neofit (Paskow) (w jurysdykcji Egzarchatu Bułgarskiego) |
Media użyte na tej stronie
Викентий Скопски