Wincenty Galica

Wincenty Galica

Pomnik Wincentego Galicy przy ul. Zaruskiego w Zakopanem
plutonowy
Data i miejsce urodzenia	29 października 1916 Zakopane
Data i miejsce śmierci	21 maja 2010 Zakopane
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	1 Pułk Strzelców Podhalańskich
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	lekarz medycyny
Odznaczenia

Wincenty Galica (ur. 29 października 1916 w Zakopanem, zm. 21 maja 2010 tamże) – uczestnik kampanii wrześniowej, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych, lekarz, działacz społeczny.

Życiorys

Szkołę powszechną ukończył w Poroninie, a gimnazjum – w Zakopanem. Ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 4 pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie i następnie przydzielony został do 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako dowódca 1 plutonu 5 kompanii 1 pułku Strzelców Podhalańskich w stopniu plutonowego podchorążego. Wzięty do niewoli sowieckiej, z której trzykrotnie uciekał, dostał się do niewoli niemieckiej. Uciekł ponownie podczas transportu do stalagu w Lamsdorf^[1]. Po powrocie do Zakopanego działał w ruchu oporu, był łącznikiem-kurierem na trasie Zakopane-Kraków-Warszawa. 11 sierpnia 1941 roku został aresztowany i torturowany przez Gestapo w zakopiańskim „Palace”^[2] oraz w więzieniu w Tarnowie. Został zesłany do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 27 164)^[3] a następnie przeniesiony do KL Mauthausen-Gusen (nr obozowy 274) i KL Sachsenhausen (nr obozowy 51 241).

W latach 1946–1952 studiował medycynę na Akademii Medycznej w Krakowie^[1][4]. Po ukończeniu studiów pracował do 1955 roku w Instytucie Onkologii w Krakowie, a następnie w pracowni radiologicznej w Zakopanem^[1].

Był współzałożycielem Związku Podhalan a w latach 1973–76 jego prezesem^[4]. W roku 1993, wspólnie z Marianem Polaczykiem i Władysławem Szepelakiem, urządził w willi „Palace” Muzeum Walki i Męczeństwa Palace Katownia Podhala^[1].

Został pochowany na zakopiańskim Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej (kw. N1-1-2)^[5].

grób Wincentego Galicy na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[1]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Radę Państwa w 1982
• Złoty Krzyż Zasługi nadany przez Radę Państwa w 1970
• Krzyż Oświęcimski nadany przez Radę Państwa w 1986^[1]
• Krzyż Armii Krajowej nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej w 1997^[1]
• Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury nadana przez Ministra Kultury i Sztuki w 1981
• Odznaka Weterana Walk o Niepodległość w 1995
• Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych” w 1999
• Złota Odznaka za Zasługi dla Zakopanego w 1978
• Odznaka Honorowego Członka Związku Podhalan w 1981.

Przypisy