Wincenty Kasprzycki
| ||
 Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku. Wincenty Kasprzycki siedzi po prawej, na pierwszym planie | ||
| Data urodzenia | 1802 | |
| Data i miejsce śmierci | 27 maja 1849 Warszawa | |
| Narodowość | polska | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo | |
Wincenty Kasprzycki (ur. 1802, zm. 27 maja 1849 w Warszawie) – polski malarz pejzażysta i litograf.
Studia odbył w Warszawie (Królewski Uniwersytet Warszawski) i Wilnie (Cesarski Uniwersytet Wileński u Jana Rustema)[1]. Specjalizował się w pejzażach i wedutach między innymi Warszawy, Wilanowa, Natolina, Morysina, Gucina. Portrety małżeństwa Puchałów, Wojciecha Piaseckiego i innych ożywionych sztafażem. Malował też widoki wnętrz, między innymi Wystawa sztuk pięknych w Warszawie w 1828 roku.
Obrazy Wincentego Kasprzyckiego znajdują się w Galerii w Wilanowie, Galerii Mielżyńskich w Poznaniu i Muzeum Lubomirskich we Lwowie. Litografował głównie portrety. Jego prawnuk Wincenty Kasprzycki (1906–65), był polskim rzeźbiarzem.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Prace Wincentego Kasprzyckiego w bibliotece Polona