Wincenty Korab-Brzozowski

Wincenty Korab-Brzozowski
Ilustracja
Portret Wincentego Koraba-Brzozowskiego pędzla Konrada Krzyżanowskiego (1907)
Data i miejsce urodzenia

1877
Latakia w Imperium Osmańskim (dziś Syria)

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 1941
Warszawa

Wincenty Korab-Brzozowski, pseud. Vincent de Korab[1] (ur. w 1877 w Latakii w Syrii, zm. 3 kwietnia 1941 w Warszawie), polski poeta piszący zarówno w języku polskim jak i francuskim, którego postać owiano barwną legendą w stylu Arthura Rimbauda jeszcze za jego życia[2]; również autor niewielkiej ilości prozy poetyckiej[3] oraz tłumacz literatury francuskiej i orientalnej.

Swego czasu poeta kojarzony był głównie z cyganerią krakowską Młodej Polski oraz kręgiem Stanisława Przybyszewskiego. U schyłku XIX wieku dzięki głośnej publikacji Powinowactw cieni i kwiatów o zmierzchu (1899) osoba Wincentego Koraba-Brzozowskiego otoczona została atmosferą obyczajowego skandalu[2], zdobywając tym samym dość spory rozgłos. Od daty wybuchu I wojny światowej aż do czasów współczesnych jego twórczość popadła jednak w niemal całkowite zapomnienie[4].

Wincentego Koraba-Brzozowskiego postrzega się zazwyczaj jako przedstawiciela polskiego symbolizmu oraz późnego okresu parnasizmu; w jego synkretycznej technice poetyckiej − odrzucanej niegdyś przez krytykę literacką[5] − współcześni badacze dopatrują się prekursorstwa względem strumienia świadomości[4].

Bratem i zarazem tłumaczem autora Duszy mówiącej był przedwcześnie zmarły poeta dekadentyzmu, Stanisław Korab-Brzozowski, z którym Wincenty napisał cykl sonetów. Z kolei ojcem obu był poeta romantyczny i powstaniec styczniowy, Karol Brzozowski.

Życiorys

Wiódł życie wędrownego cygana wzorem Rimbauda, Paula Gauguina i van Gogha. Przez całe życie podróżował po Dalekim i Bliskim Wschodzie (Turcja, Izrael), w Polsce osiedlając się na krótko przed śmiercią.

Twórczość

Był obok Antoniego Langego głównym polskim poetą, który kultywował filozofię buddyjską oraz światopogląd i tradycję Dalekiego i Bliskiego Wschodu.

„Dusza mówiąca”

Cały dorobek literacki Wincentego Koraba-Brzozowskiego zamyka się w tomie Dusza mówiąca (J. Mortkowicz, Kraków : Druk W. L. Anczyca i Sp., Warszawa, 1910)


Przekłady

Przekłady poetów obcych


Przypisy

  1. ↑ Poeta używał tego pseudonimu podpisując nim wiersze oryginalnie napisane po francusku i wydane we Francji.
  2. ↑ a b M. Stala, Poeta wewnętrznego gestu, w: W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 5-9
  3. ↑ Właściwie cała twórczość prozatorska Wincentego Koraba-Brzozowskiego streszcza się w utworze Wśród gwiazd; „Muesion” 1913, nr 8, s. 31-45
  4. ↑ a b Ibid.
  5. ↑ M. Stala, Poeta wewnętrznego gestu, w: W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 21
  6. ↑ Autor oryginału jest do końca nieznany; zasugerowany zostaje przez Mariana Stalę w: Komentarz edytorski do W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 423
  7. ↑ Autor oryginału jest do końca nieznany; zasugerowany zostaje przez Mariana Stalę w: Komentarz edytorski do W. Korab-Brzozowski, Utwory zebrane, Kraków 1980, str. 425

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wincenty Korab-Brzozowski-by Krzyzanowski.jpg
Wincenty Korab-Brzozowski - portret pędzla Konrad Krzyżanowski (1872-1922) wykonany w roku 1907.