Wincenty Kuźniewicz

Wincenty Kuźniewicz

Data i miejsce urodzenia	1846 Lwów
Data i miejsce śmierci	31 października 1902 Lwów
Zawód, zajęcie	architekt

Anons w Ilustrowanym przewodniku po Lwowie i Powszechnej wystawie krajowej

Grób Wincentego Kuźniewicza

Wincenty Kuźniewicz (ur. 1846 we Lwowie, zm. 31 października 1902 tamże) – polski architekt tworzący we Lwowie.

Życiorys

Walczył w powstaniu styczniowym, służył w oddziałach Jana Żalplachty „Zapałowicza” i Józefa Miniewskiego. Brał udział w bitwach pod Tyszowcami i Mołożowem. Po upadku powstania wyjechał do Szwajcarii, gdzie rozpoczął studia techniczne, kontynuował je we Francji. W 1875 powrócił do Lwowa, założył tam własne przedsiębiorstwo budowlane oraz kupił cegielnię przy ulicy Snopkowskiej. Był projektantem budynków mieszkalnych, które powstawały w stylu historyzmu. Był dyrektorem spółki kredytowej „Towarzystwo zaliczkowe”. Zmarł w 1902, spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim.

Dorobek architektoniczny

• Kamienica przy ulicy Piekarskiej 9 /1877/;
• Kamienica przy ulicy Wałowej 14 /1888/;
• Willa w stylu szwajcarskim przy ulicy Tarasa Szewczenki 33 (dawniej Janowska) /1889/;
• Kamienica przy ulicy Hryhorija Smolskiego 8 (dawniej Artura Grottgera) /1890-1891/;
• Zespół budynków mieszkalnych przy ulicy Metropolity Andrzeja 16-18-20 (dawniej świętej Teresy) /1892/;
• Zabudowania fabryki ceramicznej przy ulicy Wasyla Stusa 25 (dawniej Snopkowska, od 1937 Janiny Karłowiczówny) /1894/;
• Całkowita przebudowa i restauracja kamienicy z XVII wieku przy Rynku 39 /1896/.

Bibliografia

• J. Białynia-Chołodecki, Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania 1863/1864 r. Drukarnia i litografia Pillera i Spółki, Lwów 1904 s. 277;
• S. Nicieja, Łyczaków: dzielnica za Styksem, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1998 s. 464 ISBN 83-04-04414-5;
• S. Nicieja, Ogród snu i pamięci. Dzieje Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie i ludzi tam spoczywających w latach 1786-2010, Opole 2010, ISBN 978-83-61915-13-3 s. 352.