Wincenty Kwiatkowski (oficer)
.JPG) | |
 porucznik piechoty i żandarmerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 lub 24 stycznia 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1930–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 43 Pułk Strzelców Legionu Bajończyków, |
| Stanowiska | dowódca plutonu, |
| Główne wojny i bitwy | |
Wincenty Hilary Kwiatkowski (ur. 9 lub 24 stycznia 1905 w Humniskach, zm. wiosną 1940 w Kalininie) – porucznik piechoty i żandarmerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 9 lub 24[1] stycznia 1905 w Humniskach[1] jako syn Franciszka i Bronisławy, z domu Dulemba. Kształcił się w Państwowym Gimnazjum w Brzozowie[2]. W 1925 zdał egzamin dojrzałości Państwowym Gimnazjum Męskim im. Królowej Zofii w Sanoku[1][3]. Przez trzy lata studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, po czym przerwał studia i wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu, skąd po roku odszedł w 1929. Następnie rozpoczął studia wojskowe, wpierw w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 6 w Rawie Ruskiej, po czym odbywał praktykę wojskową w 43 pułku strzelców w Dubnie i kurs unifikacyjny w Różanie. Następnie kontynuował edukację w latach 1930–1932 w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 15 sierpnia 1932 otrzymał awans do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 (lok. 2458). Został przydzielony do 42 pułku piechoty w Białymstoku i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu. 1 marca 1935 roku został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 240. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. Następnie był instruktorem w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu[5]. W sierpniu 1938 roku został przeniesiony do 6 dywizjonu żandarmerii we Lwowie, w którym pełnił służbę na stanowisku adiutanta dywizjonu[6].
22 września 1939 roku przed siedzibą Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie został aresztowany przez Sowietów, a następnie osadzony w obozie w Ostaszkowie[7]. W tym czasie nadesłał do rodziny dwie kartki pocztowe. Na wiosnę 1940 został wywieziony i zamordowany w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie (obecnie Twer) przez funkcjonariuszy oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940[8]. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Miednoje.
Jego żoną była Danuta, z domu Szulc (ślub w 1936), z którą miał syna Bohdana.
Upamiętnienie
Podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958 jego nazwisko zostało wymienione w apelu poległych w obronie Ojczyzny w latach 1939–1945[9] oraz na ustanowionej w budynku gimnazjum tablicy pamiątkowej poświęconej poległym i pomordowanym absolwentom gimnazjum[10].
W 1962 Wincenty Kwiatkowski został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na tablicy Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana[11]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[12].
30 maja 2010, ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, Wincenty Kwiatkowski został uhonorowany poprzez zasadzenie Dębu Pamięci przy Zespole Szkół nr 2 w Humniskach[13].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c XXXIX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1925/1926. Sanok: 1926, s. 8.
- ↑ Jerzy Ferdynand Adamski: 75 lat Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Brzozowie. Brzozów: Muzeum Regionalne PTTK w Brzozowie, 1984, s. 19.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 4 marca 1935 roku, s. 13.
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 229. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ Trojan 1942 ↓, s. 9.
- ↑ Trojan 1942 ↓, s. 14.
- ↑ Listy ostaszkowskie. katyn.rawelin.com. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ Józef Stachowicz: Diariusz zjazdu. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 67.
- ↑ Zjazd w fotografii. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 231.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
- ↑ Wincenty Kwiatkowski. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2016-11-25].
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Miednoje Tom I. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. s. 482. [dostęp 2015-11-24].
- Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 46.
- Małgorzata Krzysztyńska: W hołdzie poległym na „nieludzkiej ziemi”. zs2humniska.c0.pl. [dostęp 2014-04-09].
- Władysław Trojan: Kwestionariusz dla oficerów PSZ w ZSRR – walki w 1939 r.. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.12j, 1942. [dostęp 2016-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Wincenty Kwiatkowski (1905-1940)