Wincenty Lilius
| Imię i nazwisko | Vincenzo (Gigli) Lilius |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2. poł XVI w. |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | ok. 1639 lub 1640 |
| Gatunki | |
| Zawód |
Wincenty Lilius, też Vincenzo (Gigli) Lilius (ur. 2. poł XVI w. prawdop. w Rzymie, zm. ok. 1639 lub 1640 prawdop. w Warszawie)[1] – muzyk i kompozytor pochodzenia włoskiego działający w Polsce w okresie baroku.
Życiorys
Określał siebie jako Romanus, ale jego rzymski rodowód pozostał nieznany[2]. Był ojcem polskiego kompozytora Franciszka Liliusa[2][3][4]. Z końcem XVI wieku był członkiem kapeli arcyksięcia z Grazu, skąd przybył przed 1604 na dwór króla Zygmunta III Wazy i dołączył do kapeli dworskiej w Krakowie, później w Warszawie[1][3][4]. Ostatnia wzmianka o Lilusie w rachunkach dworu pochodzi z 1639, w 1941 wymieniany jest w aktach jako zmarły[1]. Dwie jego córki, Katarzyna i Konstancja, wyszły za mąż za mieszczan krakowskich[1].
Twórczość
W 1604 wydał w Krakowie, w drukarni B. Skalskiego Melodiae sacrae, zbiór 20 motetów na od 5 do 8 głosów oraz na 12 głosów, autorstwa muzyków kapeli królewskiej. Z tego wydawnictwa zachowały się tylko 3 księgi głosowe, w tym jedyny znany utwór Wincentego Liliusa – 12-głosowy motet Congratulamini mihi omnes[1][3][4]. Jest to dziś najbardziej miarodajny zabytek dokumentujący maestrię zespołu królewskiego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Szweykowki 1997 ↓.
- ↑ a b Szwykowski 1997 ↓.
- ↑ a b c Szweykowki 2004 ↓.
- ↑ a b c Chodkowski 1995 ↓, s. 497.
Bibliografia
- Zygmunt Marian Szweykowki: Lilius Vincenzo. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Zygmunt M. Szweykowki: Lilius [Gigli]. (1) Wincenty (Vincentius) Lilius (Gigli, Vincenzo). W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. L. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).