Wincenty Piotr Brzostowski

Wincenty Piotr Brzostowski
Data i miejsce urodzenia18 lipca 1864
Łaskarzew
Data i miejsce śmierci11 sierpnia 1948
Łaskarzew
Zawód, zajęciedziałacz niepodległościowy i społeczny, rolnik

Wincenty Piotr Brzostowski (ur. 18 lipca 1864 w Łaskarzewie, zm. 11 sierpnia 1948 tamże) – polski działacz niepodległościowy i społeczny, wójt Łaskarzewa, rolnik.

Życiorys

Syn rolnika Adama Brzostowskiego (1818–1873) i Małgorzaty z Rękawków (1831–1884), urodzonej w Garwolinie, w rodzinie rzemieślniczej. Ukończył kilka klas szkoły powszechnej. Władał biegle w mowie i piśmie językiem rosyjskim, przez wiele lat prowadził w Łaskarzewie biuro podań. W 1905 organizował w miasteczku manifestacje o charakterze patriotycznym[1], za co był więziony przez władze carskie[2]. W 1911 współorganizował Towarzystwo Ochotniczej Straży Ogniowej w Łaskarzewie, został wówczas zastępcą naczelnika Ochotniczej Straży Ogniowej (OSO)[3]. W pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości przez Polskę pełnił funkcję wójta Łaskarzewa[4].

Należał do najzamożniejszych mieszkańców Łaskarzewa, był właścicielem kilku kamienic; jedną z nich w 1921 wynajął miejscowej gminie żydowskiej na dom modlitwy[5]. W 1921 został wybrany wiceprezesem, a w 1932 prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Łaskarzewie. W 1931 na 20-lecie OSP otrzymał brązowy medal i dyplom za wysługę lat[3]. Był również organizatorem w Łaskarzewie Kasy Stefczyka. W wyborach parlamentarnych „brzeskich” z 1930 aktywnie wspierał listę nr 19 – Katolickiego Bloku Ludowego, którego trzon stanowiło Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji (PSChD), współpracował z późniejszym posłem Bronisławem Bogdanowiczem[a].

W okresie okupacji hitlerowskiej, w stodole Brzostowskiego na tzw. „Kępkach” Armia Krajowa magazynowała broń palną i amunicję, ukryte w 1939 przez żołnierzy polskich i następnie odnalezione przez partyzantów[6]. Transportem znalezionej broni i sprzętu wojskowego zajmował się syn Wincentego, Antoni Brzostowski, ps. „Grab”, żołnierz AK Rejonu „Ryba” Łaskarzew-Podłęż[6][7]. W 1944 Wincenty Brzostowski został ciężko pobity przez żandarmów niemieckich. Nie odzyskał już pełni sił. Zmarł po długiej chorobie. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Łaskarzewie.

Z pierwszego małżeństwa z Franciszką Jóźwicką (1868–1911) doczekał się trzech synów: Józefa (1887–1967), Edwarda (1893–1924) i Stanisława (1897–1944). Po śmierci Franciszki poślubił Anielę Czarnacką z Kalinowca (1887–1970). Miał z nią jednego syna Antoniego (1916–1987). Wuj Franciszka Paśniczka (1889–1955), pradziad Piotra i Tomasza Kaszubowskich. Bratem wuja i szwagra Brzostowskiego był ks. Wawrzyniec Lewandowski (1831–1864), bohater powstania styczniowego.

Uwagi

  1. ↑ Za swoje zaangażowanie otrzymał pisemne podziękowanie od Mariana Częścika (1898–1940), dziennikarza i posła PSChD z Lubelskiego.

Przypisy

  1. ↑ Zbigniew Gnat-Wieteska. Zarys dziejów ruchu narodowego w powiecie garwolińskim. „"Niepodległość i Pamięć"”. 16/1 (29), s. 149–150, 2009. Muzeum Niepodległości. ISSN 1427-1443 (pol.). 
  2. ↑ Alfred Borkowski: Medycyna i medycy przasnyscy. Ciechanów-Przasnysz: Stowarzyszenie Ciechanowskie Konsorcjum Zdrowia, 2001, s. 76. ISBN 83-914968-1-4.
  3. ↑ a b Remigiusz Trzaskowski: Historia OSP w Łaskarzewie (pol.). Nieoficjalna Witryna Miasta Łaskarzew. [dostęp 2017-01-21].
  4. ↑ „Dziennik Urzędowy: organ Sejmiku Powiatowego”. 5, 1921-03-14. Wydawnictwo Wydziału Powiatowego w Garwolinie (pol.). 
  5. ↑ Dom modlitwy Wincentego Brzostowskiego w Łaskarzewie (pol.). Wirtualny Sztetl. [dostęp 2017-01-21].
  6. ↑ a b Zbigniew Gnat-Wieteska: Armia Krajowa Obwód "Gołąb" – Garwolin. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1997, s. 42. ISBN 83-87103-39-X.
  7. ↑ Ignacy Przybylski: Na łaskarzewskim odcinku podziemnego frontu. [Garwolin]: 1994, s. 11, seria: Biblioteczka Historyczna Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Koła Obwodu "Gołąb".