Wincenty Strohe

Wincenty Erwin de Strohe
Vinzenz Edler von Strohe
major piechoty major piechoty
Data urodzenia14 października 1888
Przebieg służby
Lata służbydo 1929
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki8 Dywizjon Żandarmerii
PKU Starogard
Stanowiskazastępca dowódcy dywizjonu
kierownik referatu
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
Wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
Późniejsza pracaOrdnungspolizei
Policja Polska Generalnego Gubernatorstwa
Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Wincenty Erwin de Strohe[1] (ur. 14 października 1888, zm. ?) – major żandarmerii i piechoty Wojska Polskiego, polski kolaborant i Reichsdeutsch w czasie II wojny światowej.

Życiorys

Wincenty Erwin de Strohe urodził się 14 października 1888 roku. W 1907 roku rozpoczął służbę w 32 pułku piechoty Obrony Krajowej w Nowym Sączu. Początkowo w tymczasowej randze podporucznika (niem. rang seinerzeit)[2]. W następnym roku został mianowany podporucznikiem (niem. Leutnant) ze starszeństwem z 1 listopada 1908 roku[3]. Na porucznika (niem. Oberleutnant) został awansowany ze starszeństwem z 1 listopada 1912 roku. W 1913 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta oddziału karabinów maszynowych II batalionu 32 pp OK[4]. W latach 1916–1918 pełnił służbę w 32 pułku strzelców dowodzonym przez pułkownika Karola Schuberta[5][6].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w Wojsku Polskim. Pełnił służbę w 8 dywizjonie żandarmerii w Toruniu[7]. Od 1923 roku na stanowisku zastępcy dowódcy dywizjonu[8][9]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 10. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[10]. W marcu 1925 roku w Toruniu urodziła mu się córka[11].

22 stycznia 1927 roku został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na okres sześciu miesięcy[12]. 17 marca 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów żandarmerii z pozostawieniem na przeniesieniu służbowym w PKU Toruń[13]. 26 września 1927 roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Starogard na stanowisko kierownika I Referatu Administracji Rezerw[14]. 31 października 1927 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów piechoty w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 134,6 lokatą z jednoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty i pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku[15][16]. 14 lutego 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska służbowego i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[17]. Z dniem 31 sierpnia 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku[18].

W 1934 roku, jako major ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 75. lokatą w korpusie oficerów stanu spoczynku piechoty, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[19]. Razem z żoną Heleną mieszkał w Nowym Sączu przy ulicy Naściszowskiej 36, w domu zaprojektowanym przez W. Wiktora w 1930 roku[20]. Był członkiem Stronnictwa Narodowego w Nowym Sączu. W Wielki Piątek 19 kwietnia 1935 roku funkcjonariusze Policji Państwowej przeprowadzili w jego mieszkaniu szczegółową rewizję, w poszukiwaniu nielegalnych ulotek antyżydowskich[21]. W 1936 roku posiadał samochód osobowy o numerze rejestracyjnym KR 96379, który podlegał świadczeniu na rzecz wojska w czasie pokoju[22].

W czasie II wojny światowej przebywał na terytorium ówczesnego Generalnego Gubernatorstwa, otrzymał status Reichsdeutschera i wstąpił do Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa. Został komendantem Szkoły Policyjnej, która została utworzona 1 października 1941 roku w Nowym Sączu. Występował w stopniu majora Ordnungspolizei[23]. 9 kwietnia 1941 roku miał się bezpośrednio przyczynić do aresztowania pułkownika Wojciecha Piaseckiego[24].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako Wincenty Strohe, bez przedrostka „de”, natomiast w ewidencji c. k. OK jako Vinzenz Edler von Strohe. Marek Getter informując o przyjęciu przez majora Strohe statusu Reichsdeutschera wywiódł błędny wniosek, że jego polskie nazwisko brzmiało „Wincenty Słoma”.
  2. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 145, 331.
  3. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 163, 359.
  4. ↑ a b Schematismus 1913 ↓, s. 154, 342.
  5. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 29.
  6. ↑ a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 69, 343.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 405, 893.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1060, 1063.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 963, 965.
  10. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 291.
  11. ↑ Tygodnik Toruński ↓, s. 10 tu jako Wincenty Erwin de Strohe.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 14.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 26 września 1927 roku, s. 286.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 295.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 169.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 79.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
  19. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 939.
  20. ↑ Ross-Pazdyk 2012 ↓, s. 107.
  21. ↑ Głos Lubelski ↓.
  22. ↑ Obwieszczenie Starosty ↓.
  23. ↑ Getter ↓.
  24. ↑ Harcuła 2010 ↓, s. 10.
  25. ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
AUT Jubiläumskreuz 1908.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).