Wirus zapalenia wątroby typu B
| ||
![]() Obraz HBV pod mikroskopem elektronowym | ||
Systematyka | ||
Grupa | Grupa VII (dsDNA-RT) | |
Rodzina | hepadnawirusy | |
Rodzaj | Orthohepadnavirus | |
Nazwa systematyczna | ||
Hepatitis B Virus | ||
Cechy wiralne | ||
Skrót | HBV | |
Kwas nukleinowy | DNA | |
Liczba nici | dwie (jedna niekompletna) | |
Liczba segmentów | jeden | |
Polaryzacja kwasu nukleinowego | nie dotyczy | |
Osłonka | obecna | |
Nagi kwas nukleinowy | niezakaźny | |
Rezerwuar | człowiek | |
Wywoływane choroby | wirusowe zapalenie wątroby typu B |
Wirus zapalenia wątroby typu B (WZW B, ang. hepatitis B virus, HBV) – otoczkowy wirus DNA z rodziny Hepadnaviridae, hepatotropowy i limfotropowy, powodujący wirusowe zapalenie wątroby typu B, zidentyfikowany przez Barucha Samuela Blumberga w 1967 roku[1].
Budowa
HBV ma średnicę 42 nm[2]. Posiada zewnętrzną lipoproteinową otoczkę (o grubości 7 nm), wewnętrzny rdzeń białkowy otaczający genom składający się z dwuniciowego kolistego DNA z jedną nicią niekompletną na odcinku 10–50% długości nici pełnej oraz polimerazę DNA.
Na powierzchni osłonki znajduje się HBsAg (antygen powierzchniowy wirusa HBV; hepatitis B surface antigen), odpowiedzialny za silną immunogenność wirusa. Wewnętrzny rdzeń wirusa zbudowany jest z antygenu HBc (HBcAg; antygen rdzeniowy wirusa HBV; hepatitis B core antigen).
Ważnym elementem modyfikującym odpowiedź immunologiczną gospodarza jest HBeAg, nie będący częścią składową wirusa. Powstaje on podczas translacji RNA kodującego regiony HBcAg. Zostaje następnie skrócony na karboksylowym końcu łańcucha i uwolniony z komórki.
Wrażliwy na środki fizykochemiczne, zachowuje właściwości zakaźne w surowicy w temp. 30 °C przez 6 miesięcy, a w temp –20 °C przez 15 lat.
Szczepy
Istnieją 4 szczepy wirusa: ayw, adw, ayr, adr[2]. Wywołują one takie same objawy kliniczne. Ich typowanie ma znaczenie epidemiologiczne, a także prawne, w przypadkach np.: udowodnienia zakażenia przez daną osobę.
Choroby
Zakażenie HBV może powodować wirusowe zapalenie wątroby typu B, zarówno w postaci ostrej, jak i przewlekłej, które może doprowadzić do marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego. Ponadto sugeruje się, że zakażenie może zwiększać ryzyko raka trzustki[3].
Przypisy
- ↑ Michael Mewhinney: Nobel Prize Winner Baruch Blumberg Dies of Apparent Heart Attack. (ang.). NASA, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2012-10-07].
- ↑ a b Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. s. 359.
- ↑ Manal M. Hassan, Donghui Li, Adel S. El-Deeb, Robert A. Wolff, Melissa L. Bondy, Marta Davila, James L. Abbruzzese: Association Between Hepatitis B Virus and Pancreatic Cancer (ang.). National Institutes of Health, 2008-10-01. [dostęp 2016-07-02].
Bibliografia
- Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. Wrocław: Urban & Partner, 2000, s. 358–363. ISBN 83-85842-59-4.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.This electron micrograph reveals the presence of hepatitis-B virus HBV "Dane particles", or virions. The infective hepatitis-B (HBV), virions are also known as Dane particles. These particles measure 42nm in their overall diameter, and contain a DNA-based core that is 27nm in diameter.
Simplified drawing of the Hepatitis B virus particle and surface (surplus) antigen. Created by en:User:GrahamColm