Wiskacza górska
| Lagidium viscacia[1] | |
| Molina, 1782 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| (bez rangi) | Caviomorpha |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | wiskacza górska |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Wiskacza górska[3] (Lagidium viscacia) – gatunek ssaka z rodziny szynszylowatych występujący w Ameryce Południowej, w Peru, Boliwii, Chile i Argentynie.
Biotop
Żyją na skalistych terenach pokrytych rzadką roślinnością.
Wygląd
Masa ciała ok. 3 kg. Zwierzę podobne do królika, o miękkim, żółtym lub szarym futrze. Koniec ogona czarny. Długie uszy zakończone kępkami białej sierści.
Tryb życia
Dzienny tryb życia, najbardziej aktywny o wschodzie i zachodzie słońca. Roślinożerny, zjada każdą roślinność, jaką uda mu się znaleźć.
Rozmnażanie
Okres godowy trwa od października do grudnia. Po 120-140 dniach ciąży samica rodzi jedno młode. Matka karmi młode mlekiem przez 8 tygodni, chociaż już od pierwszego dnia życia może ono jeść pokarm stały.
Zagrożenie
Gatunek nie jest bezpośrednio zagrożony wyginięciem, ale liczba osobników spada, ponieważ ludzie polują na niego dla mięsa i skóry.
Przypisy
- ↑ Lagidium viscacia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Lagidium viscacia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
Bibliografia
- N. Shefferly: Lagidium viscacia. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-06-06]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Alexandre Buisse (Nattfodd), Licencja: CC BY-SA 3.0
A vizcacha (Lagidium viscacia) in the Sur Lipez desert, Bolivia. This was taken in the same spot as Sur Lipez.jpg.
