Wit Beggiami

Błogosławiony
Wit Beggiami (OP)
Vito Beggiami
Inkwizytor okręgu Savigliano
Data i miejsce urodzenia

1439
Savigliano

Data i miejsce śmierci

14 czerwca 1508
Savigliano

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1524
Rzym
przez Klemensa VII

Szczególne miejsca kultu

Savigliano

Vito Beggiami (ur. 1439 – zm. 14 czerwca 1508) – włoski dominikanin i inkwizytor, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Pochodził z Savigliano. Wstąpił do zakonu dominikanów w konwencie Santa Maria Maddalena w Asti w wieku 16 lat. Następnie ukończył studia teologiczne, uzyskując tytuł magistra teologii, nie wiadomo jednak dokładnie, gdzie studiował. W listopadzie 1476 został mianowany wikariuszem prowincji zakonnej Ziemi Świętej, obejmującej konwenty dominikańskie na Cyprze. Po wyborze nowego prowincjała Ziemi Świętej w maju 1477 powrócił do Asti. Na przełomie 1481/82 został przeniesiony do konwentu San Domenico w rodzinnym Savigliano, gdzie pozostał już aż do śmierci, a w latach ok. 1489-1493 i 1497-1499 sprawował funkcję przeora. Nadto był wikariuszem inkwizytora Aimone Taparelliego[1].

Latem 1495 Vito Beggiami został mianowany inkwizytorem okręgu Savigliano[2]. Jeszcze w tym samym roku przeprowadził w wioskach Rifreddo i Gambasco (na obszarze markizatu Saluzzo) proces przeciwko dziewięciu kobietom oskarżonym o czary, z których wszystkie zostały przez niego skazane na spalenie na stosie[3]. Akta postępowań przeciwko trzem podejrzanym: Caterinie Bonivarda, Caterinie Borrella i Giovannie Motossa, zachowały się do dnia dzisiejszego. Dowodzą one, że wprawdzie Vito Beggiami podzielał rozpowszechnioną wówczas w regionach alpejskich wiarę w czarownice, ale przestrzegał skrupulatnie obowiązujących procedur i respektował prawa oskarżonych[4]. W 1497 ponownie prowadził dochodzenie w sprawie rzekomych czarownic w miejscowości Verzuolo, jednak szczegóły tego postępowania nie są znane[5].

10 kwietnia 1499 Vito został zatwierdzony na stanowisku inkwizytora Savigliano, jednak po splądrowaniu siedziby jego trybunału wiosną 1500 złożył rezygnację[6]. Śledztwo zarządzone przez generała zakonu nie doprowadziło do ustalenia sprawców i ostatecznie w dniu 1 listopada 1502 Vito Beggiami został zwolniony z funkcji inkwizytora; jego następcą został dominikanin Ludovico Ferrari[7].

Vito Beggiami, ceniony jako kaznodzieja i z powodu osobistej pobożności, zmarł w opinii świętości w wieku 69 lat[8]. Lokalnie, w rejonie Savigliano, czczony jest jako błogosławiony, a kult ten zaaprobował papież Klemens VII w 1524[9].

Przypisy

  1. ↑ Tavuzzi, s. 251.
  2. ↑ Tavuzzi, s. 251-252.
  3. ↑ Tavuzzi, s. 197, 252, 255; Andrea Del Col: L'Inquisizione in Italia. Mediolan: Oscar Mondadori, 2010, s. 198. ISBN 978-88-04-53433-4..
  4. ↑ Tavuzzi, s. 36, 196-197.
  5. ↑ Tavuzzi, s. 255.
  6. ↑ Tavuzzi, s. 32, 252.
  7. ↑ Tavuzzi, s. 32, 237-238, 252.
  8. ↑ Tavuzzi, s. 252.
  9. ↑ EFFEMERIDI STORICHE SAVIGLIANESI di Casimiro Turletti. saviglianocn.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-08)].; por. Carlo Novellis, Biografia di illustri saviglianesi, s. 161, 208.

Bibliografia

  • Michael Tavuzzi, Renaissance Inquisitors. Dominican Inquisitors and Inquisitorial Districts in Northern Italy, 1474-1527, Brill: Leiden - Boston 2007