Wit Tarnawski

Wit Tarnawski
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1894
Kosów[1], Pokucie

Data i miejsce śmierci

4 marca 1988
Monmouth

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wit Mieczysław Tarnawski (ur. 6 lipca 1894 w Kosowie, zm. 4 sierpnia 1988[2][3][4] w Monmouth) – polski pisarz, krytyk literacki. Znawca twórczości Josepha Conrada, z wykształcenia lekarz.

Życiorys

Urodził się 6 lipca 1894 roku jako syn Apolinarego Tarnawskiego, znanego lekarza i założyciela sanatorium w Kosowie na Pokuciu, (Królestwo Galicji i Lodomerii).

8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 75. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych, grupa podlekarzy[5]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie[6].

W 1926 otrzymał dyplom lekarza[7]. W 1938 mieszkał we wsi Smodna[7].

17 września 1939 r. przekroczył granicę rumuńską. Przez Rumunię razem z ojcem dotarli na Cypr. Stanął na czele Komitetu Polskiego na Cyprze i został redaktorem naczelnym „Głosu Polskiego na Cyprze”. W 1942 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie. Przeniósł się do Palestyny, gdzie objął funkcję naczelnego lekarza Polskich Szkół Junackich oraz Szkół Młodszych Ochotniczek.

Od 1948 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Pracował m.in. jako ordynator w szpitalu w Walii. Do emerytury w 1967 r. tworzył w czasie wolnym od pracy. Działał w Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Pisał do londyńskich „Wiadomości” i paryskiej „Kultury”. Wydał na emigracji dwanaście książek. Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1959 roku[8].

Ordery i odznaczenia

Książki

Przypisy

  1. ↑ Tarnawski Wit, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-12-05].
  2. ↑ Wit Tarnawski, Uchwycić cel, Jacek Dąbała (red.), Lublin: Wydawnictwo FIS, 1993, s. 14, ISBN 83-85671-06-4.
  3. ↑ Wit Tarnawski, Jacek Dąbała (red.): Uchwycić cel. Lublin: Wydawnictwo FIS, 1993. ISBN 83-85671-06-4.
  4. ↑ John Crompton: IN MEMORIAM: WIT TARNAWSKI.. jstor.org. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1238.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1161.
  7. ↑ a b Rocznik Lekarski 1938 ↓, s. 203.
  8. ↑ Lista laureatów – 1951-2011
  9. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 9, 31 grudnia 1975. 
  10. ↑ Odznaki honorowe Koła Lwowian. „Biuletyn”. Nr 31, s. 95, Grudzień 1976. Koło Lwowian w Londynie. 
  11. ↑ Krzysztof Bronowski, Tarnawski, Wit: Mój ojciec. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1966 – wbe0004, incb.net [dostęp 2022-11-07] (pol.).
  12. ↑ Wit Tarnawski, Mój ojciec, [w:] Google Books [online], Polska Fundacja Kulturalna, 1966 [dostęp 2022-11-08] (pol.).

Bibliografia