Witalij Kaliniczenko

Witalij Kaliniczenko

(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1993 Worochta[1]
Reprezentacja	Ukraina
Debiut w PŚ	Kombinacja norweska: 2 lutego 2013 w Soczi (Gundersen HS140/10 km – 43. miejsce) Skoki narciarskie: 21 lutego 2020 w Râșnovie (48. miejsce)
Rekord życiowy	195,5 m na Letalnicy w Planicy (10 grudnia 2020)

Witalij Ołehowycz Kaliniczenko (ukr. Віталій Олегович Калініченко^[2]; ur. 9 sierpnia 1993 w Worochcie) – ukraiński skoczek narciarski i kombinator norweski. Olimpijczyk (2022), uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (2013, 2015, 2017, 2019 i 2021), mistrzostw świata w lotach narciarskich (2020) oraz mistrzostw świata juniorów (2010–2013). Brał także udział w uniwersjadzie (2015) i zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy (2009). Rekordzista Ukrainy w długości skoku narciarskiego i wielokrotny mistrz kraju.

Przebieg kariery

Kombinacja norweska

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w lutym 2009 w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Szczyrku, gdzie w konkursie drużynowym (HS106/3x5 km) zajął z ukraińskim zespołem 8. miejsce, a indywidualnie był 18. (sprint HS106/7,5 km) i został zdyskwalifikowany (Gundersen HS106/15 km)^[1].

Czterokrotnie wystąpił w zmaganiach kombinatorów norweskich o mistrzostwo świata juniorów, za każdym razie biorąc udział tylko w konkursach indywidualnych – w 2010 był 52. (Gundersen HS106/10 km) i 56. (Gundersen HS106/5 km), w 2011 dwukrotnie 51. (Gundersen HS106/5 km i Gundersen HS106/10 km), w 2012 43. (Gundersen HS106/5 km) i 47. (Gundersen HS106/10 km), a w 2013 zajął 17. (Gundersen HS106/5 km) i 31. (Gundersen HS106/10 km) miejsce^[1].

W 2013 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie uplasował się na 47. (Gundersen HS134/10 km) i 51. (Gundersen HS106/10 km) pozycji, a w sprincie drużynowym (HS134/2x7,5 km), wspólnie z Wiktorem Pasicznykiem, zajął 14. miejsce^[1].

W latach 2011–2014 wystartował w niespełna 30 konkursach Pucharu Kontynentalnego, zdobywając punkty dwukrotnie – 11 stycznia 2013 w Czajkowskim był 23. (Gundersen HS140/10 km), a dwa dni później w tej samej miejscowości zajął 22. miejsce (Gundersen HS140/10 km). W sierpniu 2012 zadebiutował w Letnim Grand Prix, indywidualnie plasując się najwyżej na 47. miejscu, a w sprincie drużynowym na 19. pozycji – cztery starty jakie wówczas zanotował były jego jedynymi w karierze w tym cyklu^[1].

Ośmiokrotnie wziął udział w zawodach Pucharu Świata. W cyklu tym zadebiutował 2 lutego 2013 w Soczi, gdzie był 43. (Gundersen HS140/10 km). Najlepszy wynik indywidualnie zanotował 10 lutego 2013 w Ałmaty, gdzie uplasował się na 38. pozycji (Gundersen HS140/10 km). Z kolei drużynowo najwyższe miejsce zajął 12 stycznia 2014 w Chaux-Neuve, gdzie z Rusłanem Bałandą był 20. (sprint drużynowy HS117/2x7,5 km)^[1].

Ostatni w karierze występ w oficjalnych zawodach międzynarodowych w kombinacji norweskiej rozgrywanych pod egidą FIS zanotował 23 lutego 2014 podczas Pucharu Kontynentalnego w Eisenerz^[1].

Skoki narciarskie

W latach 2008–2010 sporadycznie startował w konkursach FIS Cupu, punktując raz – 20 grudnia 2008 w swoim debiucie w tym cyklu był 29. W styczniu 2010 wziął także udział w konkursie drużynowym w ramach mistrzostw świata juniorów, w którym reprezentacja Ukrainy zajęła 15. miejsce (Kaliniczenko został wówczas zdyskwalifikowany)^[3].

Do startów w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich rozgrywanych pod egidą FIS powrócił latem 2013, startując w 6 konkursach FIS Cupu, a do dyscypliny tej na stałe przeniósł się latem 2014^[3].

W 2015 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów, odpadł jednak w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych. W tym samym roku wystartował także w uniwersjadzie, plasując się indywidualnie na 35. pozycji^[3].

W Pucharze Kontynentalnym zadebiutował 1 sierpnia 2014 w Wiśle, gdzie w ramach letniej edycji tego cyklu był 46. Pierwsze punkty w ramach tej rywalizacji, także podczas konkursu na igelicie, zdobył w sierpniu 2016 zajmując w miejscowości Frenštát pod Radhoštěm 23. pozycję. Z kolei w zimowej edycji PK debiutanckie punkty zdobył w lutym 2017 w Erzurum, gdzie był 22. i 21.^[3].

W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpił 13 stycznia 2017 w Wiśle, gdzie odpadł jednak w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego. W październiku 2017 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Letnim Grand Prix, jednak w zawodach w Klingenthal również odpadł w kwalifikacjach^[4].

W 2017 ponownie wystartował w mistrzostwach świata seniorów, jednak, podobnie jak 2 lata wcześniej, nie zakwalifikował się do żadnego konkursu głównego (w kwalifikacjach na skoczni normalnej został ponadto zdyskwalifikowany)^[3].

W 2018, ze względu na problemy zdrowotne z plecami, opuścił sezon letni, ani razu nie występując na arenie międzynarodowej^[3]. Do treningów i startów powrócił w październiku tego roku, w trakcie letnich mistrzostw kraju, na których był najlepszym skoczkiem, zdobywając złote medale we wszystkich 3 konkurencjach^[5]. W lutym 2019 zadebiutował w konkursie głównym mistrzostw świata seniorów, zajmując na skoczni dużej 42. lokatę (na mniejszym obiekcie ponownie odpadł w kwalifikacjach)^[3].

14 lipca 2019 w Szczuczyńsku, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując w rozegranym tam konkursie 10. lokatę. W sezonie 2019/2020 po raz pierwszy występował częściej w Pucharze Świata, 10 razy odpadając w kwalifikacjach i raz awansując do głównej części zmagań – 21 lutego 2020, podczas zawodów w Râșnovie, zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 48. lokatę^[3].

10 grudnia 2020, podczas kwalifikacji do konkursu indywidualnego mistrzostw świata w lotach narciarskich, skokiem na odległość 195,5 metra ustanowił rekord Ukrainy w długości skoku narciarskiego^[6], a w samym konkursie zajął 38. lokatę. 16 stycznia 2021 w Innsbrucku zajął 10. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego, pierwszy raz w karierze plasując się w tym cyklu w czołowej dziesiątce. W sezonie 2020/2021 trzykrotnie wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata; najwyżej sklasyfikowany był na 37. pozycji. Na przełomie lutego i marca 2021 w Oberstdorfie wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na skoczni normalnej był 44., na dużej 29., a w rywalizacji drużynowej z ukraińskim zespołem zajął 13. lokatę^[4].

We wrześniu 2021 w Szczuczyńsku zdobył pierwsze w karierze punkty Letniego Grand Prix, w pierwszym konkursie plasując się na 19. miejscu. W sezonie zimowym 2021/2022 dwukrotnie wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując w Engelbergu 37. i 44. miejsce. W lutym 2022 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich, plasując się na 44. pozycji w konkursie indywidualnym na skoczni dużej^[4].

Kaliniczenko w swojej karierze wielokrotnie zdobywał tytuły mistrza Ukrainy w skokach narciarskich^[7].

Osiągnięcia – kombinacja norweska

Mistrzostwa świata

• Indywidualnie
  • 2013 Val di Fiemme – 51. miejsce (Gundersen HS106/10 km), 47. miejsce (Gundersen HS134/10 km)
• Drużynowo
  • 2013 Val di Fiemme – 14. miejsce (sprint HS134/2×7,5 km)

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
56.	27 stycznia	2010	Hinterzarten	Sprint HS106/5 km	12:55,4	+5:10,1	Junshirō Kobayashi
52.	29 stycznia	2010	Hinterzarten	Gundersen HS106/10 km	29:43.5	+7:15,5	Ole Christian Wendel
51.	27 stycznia	2011	Otepää	Gundersen HS100/10 km	26:37,7	+6:52,7	Johannes Rydzek
51.	29 stycznia	2011	Otepää	Sprint HS100/5 km	12:44,5	+4:08,8	Marjan Jelenko
47.	22 lutego	2012	Erzurum	Gundersen HS109/10 km	26:50,8	+3:58,0	Mattia Runggaldier
43.	25 lutego	2012	Erzurum	Sprint HS109/5 km	12:52,9	+2:48,8	Øystein Granbu Lien
31.	23 stycznia	2013	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:51,0	+3:01,7	Manuel Faißt
17.	25 stycznia	2013	Liberec	Gundersen HS100/5 km	11:49,4	+1:16,0	Manuel Faißt

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2012/2013: niesklasyfikowany
• sezon 2013/2014: niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2012/2013
																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	43	dq	38	-	-	-	0
Sezon 2013/2014
																	punkty
-	-	dq	-	-	-	44	46	-	64	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował  q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2010/2011: niesklasyfikowany
• sezon 2011/2012: niesklasyfikowany
• sezon 2012/2013: 87.
• sezon 2013/2014: niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2010/2011
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	58	-	46	-	-	44	47	-	-	-	-	-	0
Sezon 2011/2012
																	punkty
-	-	-	-	40	44	-	44	40	50	47	44	47	-	-	-	-	0
Sezon 2012/2013
																		punkty
43	42	49	49	23	22	-	-	-	-	49	DNS	-	-	-	-	-	-	17
Sezon 2013/2014
														punkty
34	38	33	-	-	-	-	54	49	50	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował  q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2012: niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

2012
						punkty
-	-	dq	47	48	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował q – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Osiągnięcia – skoki narciarskie

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2022 Pekin/Zhangjiakou

–

44. miejsce (K-125)

Starty W. Kaliniczenki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
44.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	122,5 m	–	106,0 pkt	190,1 pkt	Marius Lindvik

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Falun	–	nie zakwalifikował się (K-90)[8], nie zakwalifikował się (K-120)[9]
2017 Lahti	–	dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-90), nie zakwalifikował się (K-116)[10]
2019 Seefeld/Innsbruck	–	42. miejsce (K-120), nie zakwalifikował się (K-99)
2021 Oberstdorf	–	44. miejsce (K-95), 29. miejsce (K-120)

Drużynowo

2021 Oberstdorf

–

13. miejsce (K-120)[a]

Starty W. Kaliniczenki na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
NQ	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	76,0 m		78,9 pkt	Nie zakwalifikował się.
NQ	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	104,5 m		70,2 pkt	Nie zakwalifikował się.
NQ	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	DSQ			Nie zakwalifikował się.
NQ	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	88,0 m		49,5 pkt	Nie zakwalifikował się.
42.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	112,5 m	–	88,2 pkt	191,2 pkt	Markus Eisenbichler
NQ	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	88,0 m		79,3 pkt	Nie zakwalifikował się.
44.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	90,5 m	–	103,2 pkt	165,6 pkt	Piotr Żyła
29.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	119,5 m	126,0 m	200,4 pkt	76,1 pkt	Stefan Kraft
13.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[a]	115,0 m	–	200,8 pkt (87,4 pkt)	845,8 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2020 Planica

–

38. miejsce

Starty W. Kaliniczenki na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
38.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	176,5 m	–	–	–	143,4 pkt	733,8 pkt	Karl Geiger

Uniwersjada

Indywidualnie

2015 Szczyrbskie Jezioro

–

35. miejsce

Starty W. Kaliniczenki na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
35.	27 stycznia	2015	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	indywid.	83,5 m	–	96,0 pkt	152,8 pkt	Władimir Zografski

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 6 listopada 2022

Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2019/2020
																											punkty
q	-	-	-	q	-	-	q	q	q	q	q	q	-	-	q	-	-	-	-	-	48	q	-	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
																									punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	47	40	37	-	-	-	0
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	-	-	q	-	-	37	44	q	q	q	q	-	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2022/2023
																																punkty
q	q																															0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2017
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	q	0
2019
								punkty
-	-	-	q	-	-	-	-	0
2021
								punkty
40	37	-	19	36	-	-	-	12
2022
						punkty
45	39	-	25	46	q	6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2022
							12	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	55	61	45	52	-	-	-	55	55	41	39	-	40	38	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																											punkty
62	64	58	-	-	-	-	70	66	-	-	-	-	-	36	40	37	53	54	49	-	-	-	40	46	-	-	0
Sezon 2016/2017
																														punkty
66	64	62	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51	52	22	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19
Sezon 2017/2018
																												punkty
44	43	-	-	68	63	60	61	-	-	31	36	-	-	-	45	44	-	-	-	-	-	-	-	-	51	48	-	0
Sezon 2018/2019
																												punkty
63	60	-	-	42	43	-	-	-	-	-	-	-	45	46	-	-	-	44	43	-	-	-	-	45	42	-	-	0
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	16	34	13	10	24	26	30	40	-	-	-	-	38	48	-	-	74
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2021

2014
														punkty
-	-	46	49	-	-	47	42	-	-	-	-	-	-	0
2015
														punkty
-	-	50	50	49	41	39	35	-	-	-	-	51	53	0
2016
														punkty
54	53	36	40	23	35	-	-	50	43	42	45	-	-	8
2017
													punkty
59	63	43	51	46	57	52	-	-	41	44	70	60	0
2019
																punkty
-	-	17	10	22	19	-	-	38	30	-	-	-	-	58	48	62
2021
												punkty
-	-	37	23	33	31	-	-	-	-	36	39	8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	4 października	2020	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	92,5 m	88,0 m	230,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	4 października	2020	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	92,5 m	88,0 m	230,4 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan na 11 września 2022

Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	29	53	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	55	56	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	34	21	-	-	-	-	30	43	-	-	-	-	14	18	-	-	-	-	-	-	-	-	42
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	55	39	30	30	-	-	dq	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	45	30	-	32	-	-	26	32	-	-	26	37	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	51	37	-	dq	-	-	-	-	11	16	-	-	51	46	-	-	-	-	39
Sezon 2017/2018
																					punkty
38	51	-	-	-	-	23	-	62	64	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8
Sezon 2018/2019
																		punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16	46	62	28	-	-	-	-	18
Sezon 2019/2020
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16	21	-	-	46	49	25
Sezon 2020/2021
														punkty
17	1	-	-	-	-	16	14	-	-	-	-	-	-	147
Sezon 2022/2023
																		punkty
-	-	24	26	-	-	-	-	-	-									12
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• KALINICHENKO Vitaliy - Biographie (Nordic Combined). data.fis-ski.com. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
• KALINICHENKO Vitaliy - Biographie (Ski Jumping). data.fis-ski.com. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).