Witalija Djaczenko
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1990 | ||||||||||||
Wzrost | 180 cm | ||||||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||
Zakończenie kariery | aktywna | ||||||||||||
Trener | Garry Cahill | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 WTA 125, 21 ITF | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 71 (17 listopada 2014) | ||||||||||||
Australian Open | 1R (2015, 2020) | ||||||||||||
Roland Garros | 2R (2009, 2015) | ||||||||||||
Wimbledon | 3R (2018) | ||||||||||||
US Open | 1R (2011, 2015, 2016) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje | 1 WTA, 13 ITF | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 60 (21 lutego 2011) | ||||||||||||
Australian Open | 2R (2015) | ||||||||||||
Roland Garros | 2R (2016, 2019) | ||||||||||||
Wimbledon | 2R (2012) | ||||||||||||
US Open | 2R (2010, 2011, 2018) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Witalija Anatoljewna Djaczenko, ros. Виталия Анатольевна Дьяченко (ur. 2 sierpnia 1990 w Soczi) – rosyjska tenisistka.
Kariera tenisowa
Pierwszym turniejem wielkoszlemowym tenisistki był French Open 2009, w którym przeszła kwalifikacje i dostała się do turnieju głównego. Tam z powodzeniem wystąpiła w pierwszej rundzie, pokonując nr 75 światowego rankingu, Francuzkę Mathilde Johansson, by w drugiej rundzie przegrać z nr 1, Dinarą Safiną z Rosji.
W 2009 roku dwukrotnie doszła do finałów gry podwójnej w rozgrywkach WTA. Było to w Pattaya Women’s Open 2009, gdzie razem z partnerką Juliją Bejhelzimer uległy parze Tamarine Tanasugarn i Jarosława Szwiedowa oraz w Tashkent Open 2009, w którym partnerując Kaciarynie Dziehalewicz przegrały z parą Tacciana Puczak i Wolha Hawarcowa.
Również w 2009 roku zdobyła dwa złote medale – w konkurencjach gry podwójnej i drużynowej – na 25. Letniej Uniwersjadzie w Belgradzie. W deblu partnerowała jej Jekatierina Makarowa. W grze pojedynczej najwyżej rozstawiona Rosjanka odpadła w trzeciej rundzie, przegrywając z późniejszą srebrną medalistką Klaudią Jans.
W 2010 roku również wystąpiła w dwóch finałach gry podwójnej, ale podobnie jak przed rokiem, oba przegrała. Pierwszy, w Estoril w parze z Aurélie Védy, gdzie przegrały z parą Anabel Medina Garrigues i Sorana Cîrstea, a drugi w Kopenhadze, w którym w parze z Taccianą Puczak przegrały z parą Anna-Lena Grönefeld i Julia Görges.
Również w 2010 roku wystąpiła w Wielkim Szlemie, we French Open, gdzie przegrała w trzeciej rundzie kwalifikacji z Misaki Doi oraz w Wimbledonie, w którym zakończyła grę na drugiej rundzie kwalifikacji, przegrywając z Monicą Niculescu.
We wrześniu 2011 wygrała swój pierwszy turniej WTA w grze podwójnej, w Taszkencie, gdzie w parze z Greczynką Eleni Daniilidu pokonały parę ukraińską Nadija Kiczenok–Ludmyła Kiczenok.
W zawodach cyklu WTA Tour Rosjanka wygrała jeden turniej w grze podwójnej z siedmiu rozegranych finałów. Triumfowała też w trzech singlowych turniejach cyklu WTA 125, a w grze podwójnej osiągnęła jeden finał.
Na swoim koncie ma także wygranych dwadzieścia jeden turniejów singlowych i trzynaście deblowych rangi ITF.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 7 (1–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 lutego 2009 | Pattaya | Twarda | Julija Bejhelzimer | Jarosława Szwiedowa Tamarine Tanasugarn | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 27 września 2009 | Taszkent | Twarda | Kaciaryna Dziehalewicz | Wolha Hawarcowa Tacciana Puczak | 2:6, 7:6(1), 8–10 |
Finalistka | 3. | 8 maja 2010 | Estoril | Ceglana | Aurélie Védy | Sorana Cîrstea Anabel Medina Garrigues | 1:6, 5:7 |
Finalistka | 4. | 7 sierpnia 2010 | Kopenhaga | Twarda | Tacciana Puczak | Anna-Lena Grönefeld Julia Görges | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 17 września 2011 | Taszkent | Twarda | Eleni Daniilidu | Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 5. | 17 stycznia 2015 | Hobart | Twarda | Monica Niculescu | Kiki Bertens Johanna Larsson | 5:7, 3:6 |
Finalistka | 6. | 2 sierpnia 2015 | Baku | Twarda | Olha Sawczuk | Margarita Gasparian Aleksandra Panowa | 3:6, 5:7 |
Finały turniejów WTA 125
Gra pojedyncza 3 (3–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 9 listopada 2014 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Chan Yung-jan | 1:6, 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 17 listopada 2019 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Tímea Babos | 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 12 grudnia 2021 | Angers | Twarda (hala) | Zhang Shuai | 6:0, 6:4 |
Gra podwójna 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 19 czerwca 2022 | Gaiba | Trawiasta | Oksana Kalasznikowa | Madison Brengle Claire Liu | 4:6, 3:6 |
Wygrane turnieje ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 11/11/2007 | Redbridge | ITF | 10 000 | twarda | Iveta Gerlová | 6:4, 6:0 |
2. | 21/12/2008 | Dubaj | ITF | 75 000 | twarda | Urszula Radwańska | 7:5, 2:6, 7:5 |
3. | 29/03/2009 | Moskwa | ITF | 25 000 | twarda | Wiesna Manasijewa | 2:6, 6:3, 4:1 ret. |
4. | 18/07/2010 | Darmstadt | ITF | 25 000 | ziemna | Julia Schruff | 6:4, 5:7, 6:4 |
5. | 31/07/2011 | Astana | ITF | 100 000 | twarda | Akgul Amanmuradova | 6:4, 6:1 |
6. | 22/12/2013 | Ankara | ITF | 50 000 | twarda | Marta Sirotkina | 6:7(3), 6:4, 6:4 |
7. | 16/03/2014 | Szarm el-Szejk | ITF | 10 000 | twarda | Naomi Broady | 3:6, 6:4, 6:1 |
8. | 27/07/2014 | Astana | ITF | 100 000 | twarda | Çağla Büyükakçay | 6:4, 3:6, 6:2 |
9. | 13/09/2014 | Moskwa | ITF | 25 000 | ziemna | Jewgienija Rodina | 6:3, 6:1 |
10. | 14/06/2015 | Surbiton | ITF | 50 000 | trawiasta | Naomi Ōsaka | 7:6(5), 6:0 |
11. | 12/08/2017 | Chiswick | ITF | 25 000 | twarda | Viktória Kužmová | 6:3, 6:4 |
12. | 28/10/2017 | Stambuł | ITF | 25 000 | twarda | Jaqueline Cristian | 6:3, 6:1 |
13. | 11/08/2018 | Chiswick | ITF | 25 000 | twarda | Walendini Gramatikopulu | 6:1, 7:5 |
14. | 10/02/2019 | Grenoble | ITF | 25 000 | twarda | Harmony Tan | 6:1, 6:4 |
15. | 17/02/2019 | Shrewsbury | ITF | 60 000 | twarda | Yanina Wickmayer | 5:7, 6:1, 6:4 |
16. | 31/03/2019 | Croissy-Beaubourg | ITF | 60 000 | twarda | Robin Anderson | 6:2, 6:3 |
17. | 07/04/2019 | Bolton | ITF | 25 000 | twarda | Jodie Burrage | 6:2, 6:2 |
18. | 14/04/2019 | Stambuł | ITF | 60 000 | twarda | Ankita Raina | 6:4, 6:0 |
19. | 01/09/2019 | Penza | ITF | 25 000 | twarda | Kamilla Rachimowa | 6:4, 6:1 |
20. | 27/02/2022 | Mâcon | ITF | 25 000 | twarda (hala) | Cristiana Ferrando | 6:4, 6:3 |
21. | 11/09/2022 | Santarém | ITF | 25 000 | twarda (hala) | Isabella Kruger | 6:3, 6:2 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2014-07-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-07-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2014-07-25] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)